Dyrektor Teatru Polskiego liderem wrocławskiej listy Nowoczesnej. Mieszkowski chce być posłem

Krzysztof Mieszkowski (ur. 1956 r.) jest znanym kulturoznawcą, dziennikarzem i krytykiem teatralnym. Ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim. Był publicystą „Słowa Polskiego”, „Gazety Wyborczej” czy „Polityki”, a w 1991 założył autorski „Kwartalnik teatralny”.

Od lat 90. jest związany z Teatrem Polskim we Wrocławiu, którego dyrektorem został w 2006 roku. Pod jego kierownictwem scena przy ul. Zapolskiej stała się jedną z najbardziej cenionych w kraju, wystawiając głośne Dziady czy Tęczową Trybunę 2012. Mieszkowski jest także kawalerem medalu Gloria Artis.

Już wcześniej był zaangażowany społecznie. W latach 80. współpracował z dolnośląską „Solidarnością”, współcześnie często krytycznie wypowiada się na temat lekceważącego traktowania kultury przez polityków.

- Kultura i edukacja warunkują rozwój społeczeństw i państw. Jednak aby ten był możliwy, w pierwszej kolejności należy stworzyć warunki do rozwoju edukacji i kultury właśnie - mówi Krzysztof Mieszkowski.

Mieszkowski dodaje, że stabilne finansowe ramy funkcjonowania teatrów, bibliotek czy filharmonii wiążą się z większym dostępem do kultury, który często ograniczony jest np. przez zbyt wysoką cenę biletu.

- Pamiętając o tym, że uprawianie polityki to społeczna praktyka, a nie realizowanie interesów poszczególnych ugrupowań, jako poseł chciałbym zbudować relacje podobne do tych, jakie łączą mnie z widzami Teatru Polskiego we Wrocławiu, który jest strefą wolności, dialogu i wzajemnego szacunku - podkreśla Krzysztof Mieszkowski.

Liderem listy w okręgu legnicko - jeleniogórskim została Elżbieta Stępień, a listę w okręgu wałbrzysko - świdnickim otwierać będzie Jacek Iwancz.

Wrocław - jak podkreślają przedstawiciele Nowoczesnej - staje się silnym zapleczem kulturalnym dla ruchu Ryszarda Petru. To tutaj 16 sierpnia odbył się kongres programowy „Nowoczesna kultura”, na którym podkreślano znaczenie kreatywności dla rozwoju gospodarki i państwa.

Nowoczesna postuluje możliwość finansowania kultury przez odpis 1% podatku CIT, tak jak dziś możliwe jest wsparcie organizacji pożytku publicznego przez odpis z podatku dochodowego od osób fizycznych.