Odkrywamy Wrocław: Kościół pw. św. Stanisława Kostki

Jego budowę rozpoczęto w 1984 roku i trwała ona prawie ćwierć wieku, co w przypadku kościołów współczesnych jest średnim wynikiem. Postawiono go w miejscu kościółka ewangelickiego, zbudowanego tuż przed II wojną światową.

Pierwszy projekt nowego kościoła w kwartale między ulicami: Przestrzenną, Hubską, Wapienną i Lnianą został opracowany przez Stefana Müllera i Marię Müller w 1983 roku. Zakładał on dynamiczną kompozycję złożoną z przenikających się graniastosłupów. Kolejna wersja projektu powstała przy współpracy z Barbarą Jaworską w latach 1984-86.

Bryła kościoła to asymetryczna kompozycja złożona z kilku różnej wielkości prostopadłościanów z dwuwieżową fasadą zachodnią. Wyraźnie wydzielona dzwonnica przylega do północno-zachodniego narożnika kościoła i jest nieco wyższa od reszty budynku.

Jest to kościół dwupiętrowy, zbudowany z cegły, ze stropami ze zbrojonego betonu. Przy północnej ścinane prezbiterium znajduje się kaplica św. Stanisława Kostki, której rzut powtarza zarys dawnej kaplicy ewangelickiej. Od południowej strony – kaplica Matki Bożej oraz budynek parafialny połączony z bryłą kościoła na wysokości pierwszego piętra.

Jednorodna stylistycznie elewacja została wykonana z czerwonej cegły klinkierowej, tworzącej sporej wielkości kwadraty. Fasada zachodnia wzbogacona jest o wielkie przeszklenie nad wejściem głównym, a fasady boczne charakteryzują się smukłymi, wysokimi oknami.

Budowa kościoła zakończyła się w 2008 roku i wkrótce została zwieńczona gipsową figurą Chrystusa, której nie przewidywał projekt.Wyjątkowa bryła świątyni nie daje się łatwo sklasyfikować, choć bywa krytykowana przez tych, którzy utożsamiają architekturę sakralną z formami mocno historyzującymi. Niebywałego uroku całemu założeniu architektonicznemu dodaje fakt częstego kojarzenia formy kościoła z nazwiskiem jego patrona.

Inne wrocławskie realizacje głównego projektanta świątyni, architekta, urbanisty i teoretyka architektury – prof. Stefana Müllera, to galeriowiec z lat 60. przy ul. Grabiszyńskiej 133-135 oraz parking wielopoziomowy przy ul. Szewskiej, przypominający kościół.

Tych, którzy próbują zrozumieć taką architekturę i zastanawiają się nad jej wartościami, zachęcam do lektury wywiadu z prof. Müllerem, który w latach 70. stworzył koncepcję globalnej urbanizacji „Terra X” i w latach późniejszych zorganizował dwie wystawy poświęcone swojej odważnej i bezkompromisowej wizji przeniesienia ludzkiej aktywności dwa kilometry ponad powierzchnię Ziemi.

Kościół pw. św. Stanisława Kostki to jedna z wielu wrocławskich świątyń, których forma może budzić mieszane uczucia. W naszym cyklu nie zabraknie innych kontrowersyjnych kościołów, bo współczesna architektura sakralna to prawdziwy temat rzeka.

----------------

W cyklu Odkrywamy Wrocław pisaliśmy o miejscach takich jak: WUWA, Arsenał, Uniwersytet Wrocławski, Ogród Botaniczny, nasyp kolejowy przy ul. Bogusławskiego i Nasypowej, Ogród Japoński, nasz własny plac Gwiazdy, o pomyśle budowy wieżowców zamiast Sukiennic w Rynku, legendarnych barach mlecznych, kampusie Politechniki, wzgórzu Bendera, Poltegorze, trzech wrocławskich lotniskach, o ulicy Szewskiej, początkach miasta, wrocławskim Manhattanie, ogrodach Ossolineum, młynie św. Klary, Solpolu... i wielu, wielu innych.

Wszystkie teksty z naszego cyklu znajdziecie w specjalnej zakładce.

Zapraszamy Was do współpracy przy jego tworzeniu. Piszcie do nas maile z propozycjami miejsc.