Kultura

Poznaj burzliwą historię wrocławskiej świątyni

2016-06-04, Autor: Katarzyna Podstawek
Stojący w centrum, ale ukryty za budowlami ze wszystkich architektonicznych epok, kościół pod wezwaniem trzech świętych: Doroty, Wacława i Stanisława, ma niezwykle burzliwą historię. Świątynia ulokowana jest w południowej części wrocławskiego Starego Miasta, przy placu Franciszkańskim, w pobliżu ulicy Świdnickiej.

Reklama

Dokument fundacyjny mówiący o powstaniu świątyni pochodzi z 1351 roku. Upamiętniał on spotkanie królów Polski i Czech oraz cesarza niemieckiego. Ten ostatni starał się o wydzielenie biskupstwa wrocławskiego spod rządów archidiecezji w Gnieźnie i przekazania go pod archidiecezję w Pradze. Starania te spełzły na niczym i tak do 1821 roku biskupstwo wrocławskie było podległe Gnieznu. Spotkanie to zaowocowało jednak planami wzniesienia nowej świątyni. Zaraz po nim miało miejsce położenie kamienia węgielnego, pomiędzy starą a nową bramą Świdnicką. Patronami kościoła zostali męczennicy związani z historią Polski, Czech i Niemiec, odpowiednio: święty Stanisław, święty Wacławświęta Dorota.

Zobacz świątynię na zdjęciachPod koniec XIV stulecia coraz częściej mówiło się o powstającej świątyni jako o kościele świętej Doroty. Budowę rozpoczęto w 1354 roku i zakończono ją w XV stuleciu. Pierwsze powstało prezbiterium posiadające pięć przęseł, a także wieżę z dzwonnicą. Wznoszenie nawy przypadło na koniec XIV wieku. Od 1400 roku głównym budowniczym został syn Piotra Parlera, również Piotr. Był to rzemieślnik związany z praskim gotykiem, któremu obecny kościół zawdzięcza swoją piękną formę. W połowie XV wieku część kościoła runęła. Parafianie zebrali jednak odpowiednią ilość pieniędzy na odbudowanie budynku. Wówczas mieściło się w nim aż 15 ołtarzy.

Czasy reformacji były dla wrocławskiej świątyni niezwykle burzliwe. W XVI stuleciu liczba kapłanów z 40 spadła do zaledwie 5, większość z nich została ewangelikami. Augustianie, dotychczas trzymający pieczę nad kościołem przekazali go franciszkanom, ale ci również odstąpili od katolicyzmu i przeszli na luteranizm. W 1534 roku podupadająca świątynia trafiła w ręce miasta. W jej wnętrzach ulokowano arsenał. Dotychczasowe kościelne wyposażenie sprzedano. W połowie XVI stulecia przeprowadzono remont budowli. W 1615 roku miało miejsce jej ponowne poświęcenie. Kościół znalazł się ponownie pod pieczą franciszkanów, którzy przeprowadzili na jego terenie serię renowacji i zakupili nowe, barokowe wyposażenie. Miało to miejsce w XVIII stuleciu.

W 1741 roku Wrocław stał się częścią Prus. W parę lat później w świątyni wybuchł pożar, a niedługo po nim nastąpiła eksplozja wieży prochowej (która znajdowała się przy dzisiejszej ulicy Włodkowica). Nie był to jednak koniec tragedii, jakie dotknęły świątynię. W czasie wojny siedmioletniej wybuchł arsenał na dzisiejszym Wzgórzu Partyzantów, przez co wszystkie okna i wejścia kościoła uległy zniszczeniu. Świątynia znów podupadła. W latach 1760 do 1762 świątynia stała się miejscem przetrzymywania austriackich jeńców. W 1799 roku w dach budowli uderzył piorun, który znacznie uszkodził pokrycie i elewacje. W 1811 roku miała miejsce sekularyzacja zakonu franciszkanów. Wkrótce potem świątynię odnowiono, a przyległy klasztor zamieniono na urząd. Miał on nieszczęście spłonąć w połowie XIX wieku i w jego miejscu około 1890 roku wzniesiono hotel Monopol.

Kościół pw. Św. Doroty, Stanisława i Wacława posiada trzy nawy i podłużne prezbiterium jednonawowe zwieńczone pięciobocznie. Poszczególne elementy bryły głównej mają po pięć przęseł. Dach budowli jest dwuspadowy, stromy, kryty ceramiczną dachówką. Na nim widoczne są niewielkie facjatki. Okna budowli są wysmukłe, zakończone ostrołukowo. Przedzielone są przyporami gotyckimi.

We wnętrzu w nawie głównej znajduje się sklepienie gwieździste, w prezbiterium zaś krzyżowe. Tam też mieści się ołtarz główny. Pochodzi on z 1720 roku. Jego centralną część stanowi obraz olejny przedstawiający Męczeństwo świętej Doroty. Flankowany jest dwoma parami kolumn. W jego narożnikach ulokowano cztery rzeźby. Na zapleckach widnieją stalle ukazujące żywot świętego Franciszka. W pobliżu łuku tęczowego ulokowano dwie rzeźby stworzone przez Georga Leonarda Webera. W nawach bocznych umieszczono zaś ołtarze boczne datowane na okres baroku.

Oceń publikację: + 1 + 7 - 1 - 0

Obserwuj nasz serwis na:

Komentarze (2):
  • ~baron 2016-06-06
    12:06:25

    2 0

    I taki SOLPOL obok.

  • ~dron 2016-06-07
    10:08:44

    1 0

    a to pewnie ta sama konserwator wydala zgode na SOLPOL co teraz na nadbuduwke przy Kazimierza Wielkiegorog Ruska.

Zamieszczone komentarze są prywatnymi opiniami Użytkowników portalu. Redakcja portalu www.tuwroclaw.com nie ponosi odpowiedzialności za ich treść.

Najczęściej czytane

Alert TuWrocław

Byłeś świadkiem wypadku? W Twojej okolicy dzieje sie coś ciekawego? Chcesz opublikować recenzję z imprezy kulturalnej? Wciel się w rolę reportera www.tuwroclaw.com i napisz nam o tym!

Wyślij alert

Sonda

Kogo poprzesz w wyborach prezydenta Wrocławia?







Oddanych głosów: 8462