Trzeba skrócić czasy przejazdów, albo dać sobie spokój

Redakcja: Jakie szynobusy będą nas wozić po Wrocławiu: żółte – marszałka, czy czerwone – MPK?
Grzegorz Roman: Podstawowy problem to nie czyje one będą, ale kto będzie za nie płacił. W tej chwili dobrze działającą komunikacją w aglomeracji wrocławskiej zainteresowany jest prezydent miasta, wójtowie i burmistrzowie pobliskich gmin, starostowie powiatów oraz marszałek województwa. Jest jeszcze kolej i PKS. Wszyscy oni w jakiś sposób komunikację organizują – i te systemy bezsprzecznie trzeba spiąć, albo wszystkie one nie będą miały żadnego sensu.

- Czyli będzie jeden wspólny system łączący wysiłki wszystkich?
- Bez tego nie ma sensu się tym zajmować. Jesteśmy dziś w dramatycznej sytuacji. Zabieramy się za budowę systemu, gdy z jazdą po mieście są kłopoty, kolej ledwo dyszy, a nikt nie ma pieniędzy. Może gdybyśmy zaczynali wcześniej, byłoby łatwiej, ale sobie sami to utrudniliśmy. Więc dziś połączenie wysiłków to jedyne rozwiązanie, które daje szansę, aby nam się udało.

- Rozmawiał Pan już o współpracy z urzędem marszałkowskim?
- Rozmawiałam z marszałkiem Rafałem Jurkowlańcem, który podobnie jak my definiuje ten problem: musimy się porozumieć.

- Czy to dlatego prezydent Dutkiewicz Pana ściągnął? Bo trzeba się dogadać z urzędem marszałkowskim, w którego zarządzie do niedawna jeszcze był Pan?
- Wróciłem z urlopu bezpłatnego, na który poszedłem by dołączyć do zarządu województwa. Skoro uznano, że przygotowałem to co miałem przygotować w urzędzie marszałkowskim, wróciłem do dawnego miejsca pracy.
Prezydent pamięta, że oprócz planowania przestrzennego zajmowałem się także planowaniem strategicznym, więc poprosił mnie o przygotowanie koncepcji rozwoju komunikacji w aglomeracji wrocławskiej i tym się teraz zajmuję.

- Dał termin, ludzi?
- Czasu nie ma dużo, bo wstępną koncepcję, którą będziemy rozwijać mam przedstawić do końca marca. Do tego dostałem jednego człowieka i wystarczy. Mamy już plany, opracowane przez dyrektora Komara z urzędu, wiceprezesa Wilda z MPK i na ich bazie będziemy opracowywać zręby tej koncepcji.
Jeszcze w tym roku powinna ruszyć linia z Długołęki, przez Psie Pole i Dworzec Główny do Siechnic...

- Wie Pan, że i Patryk Wild i Zbigniew Komar mają we Wrocławiu wiernych krytyków...
- Interesują mnie dobre pomysły, a nie opinie o ludziach. Oczywiście moja praca nie skończy się na kompilacji dawnych dokumentów. Do współpracy zaproszę ekspertów z Politechniki, stowarzyszeń. Wstępnie rozmawiałem już także z dyrektorem Dulem z kolei, bo także kolejarze są zainteresowani współpracą nad sensownymi rozwiązaniami.
Trzeba współpracować i trzeba jak najszybciej coś zmieniać. Nie mamy czterech, pięciu lat, żeby rozwiązywać problemy. Jestem przeciwnikiem przejmowania linii kolejowych po to, żeby je przez rok remontować, a dopiero potem kupować szynobusy. Musimy mieć efekty dziś, bo problemy są dziś. Dlatego trzeba wzmacniać połączenia z tych kierunków, z których do Wrocławia do pracy przyjeżdżają ludzie.
Do rozwiązania jest jednak wiele problemów. Są miejscowości, w których – jak w Środzie Śląskiej czy Oławie – dworce są na peryferiach. My zaś musimy przekonać mieszkańców tych miejscowości do podróży komunikacją zbiorową.

- Tyle, że kiepska dostępność dworców to także problem Wrocławia. Z Mikołajowa, żeby dostać się do tramwaju trzeba przechodzić przez kilkaset metrów przez park. Z Dworca Nadodrze na piękny węzeł przesiadkowy też trzeba przejść kilkaset metrów, a jeszcze się trzeba będzie przedzierać przez targowisko. Także po przebudowie Dworzec Główny nie będzie najprzyjaźniejszym miejscem do przesiadek, bo przystanków wokół jest kilka, na żadnym nie będzie wszystkich linii, a do tego każdy jest oddalony od budynku o kolejne kilkaset metrów...
- Racja. Tu trzeba przede wszystkim skrócić czas dojazdu do pracy. Jeśli podróż autobusem na dworzec, koleją do Wrocławia i z dworca we Wrocławiu do zakładu pracy będzie o 20 minut krótsza niż ta sama trasa samochodem możemy mieć szansę. Lecz jeśli ta różnica będzie mniejsza – to nie ma o co kruszyć kopii.
Nam jest potrzebny system. Pełny. Inaczej to nie zadziała. I nie wystarczy zintegrowany bilet, nowoczesny tabor czy inne gadżety. Trzeba skrócić czas przejazdu. Nie twierdzę, że będzie to łatwe, bo nie będzie. Zaczynamy w trudnym momencie, a efekty potrzebujemy mieć jak najszybciej. Jednak współpracując to się da zrobić.

rozmawiał: Bartłomiej Knapik