„Droga na drugą stronę”, czyli jak dorwali Crulica

Ktoś mógłby powiedzieć “Rumun miał pecha”. Oskarżyli go o kradzież portfela Sędziego Sądu Najwyższego, mimo że tego dnia był w Mediolanie. Kręcił się trochę w zeznaniach, ale gdy zebrał wszystkie fakty i dowody na swoją niewinność, nikt już nie chciał go słuchać. Od pierwszego dnia aresztu w ramach protestu podjął strajk głodowy. Ale i to nie zrobiło na nikim większego wrażenia, ani na prokuratorach, ani na strażnikach, ani lekarzach więziennych. Dopiero, gdy zmarł zaczęto się zastanawiać “jak mogło do tego dojść?”. Ktoś mógłby powiedzieć “Rumun miał pecha”.

Tragiczna historia Claudiu Crulica przypomina żywcem wyjętą z książek Kafki. Jest tym bardziej wstrząsająca, że wydarzyła się zaledwie kilka lat temu, w kraju członkowskim Unii Europejskiej, które z zasad demokracji, niezawisłości sądów i poszanowania praw jednostki nieudolnie próbuje utkać swoją najnowszą historię.

Najnowszy film Anci Damian “Droga na drugą stronę” nie rzuca jednak oskarżeń. Skupia się na buncie jednostki wobec systemu, pokazuje jej bezsilność i desperacką walkę o wolność.
- Ten film nie szuka winnych, a rozkłada winę za śmierć Claudiu po równo, na wszystkich - wyjaśnia Arkadiusz Wojnarowski, koproducent “Drogi…”.

Wyjątkowość produkcji polega nie tylko na jej tematyce, ale także technice. To prawdziwa hybryda gatunkowa, w której można odnaleźć elementy dokumentu, fikcji i animacji. Ta ostatnia gra w nim szczególną rolę, bo dzięki zastosowaniu różnorodnych odmian - od animacji 2D i 3D, przez lalkową i rysunkową po akwarele staje się drugim bardzo ważnym, obok samego Crulica, bohaterem filmu.
- Początkowo chcieliśmy tylko niektóre fragmenty pokazać jako animacje. Jednak gryzły się one wzajemnie i wtedy padł pomysł, żeby całość miała taką formę. Ostateczny kształt to zasługa sześciu rumuńskich grafików i animatorów - tłumaczy Wojnarowski.

Do współpracy przy produkcji zaproszono także znanego aktora Macieja Stuhra, który zdaniem twórców najtrafniej oddał charakterystyczny, ironiczny ton monologu Crulica (w oryginalnej wersji grany przez Vlada Ivanowa). Muzykę do filmu skomponował Piotr Dziubek.
- Muzycznie opowieść jest dość swobodna, z wyjątkiem rumuńskiej kolędy i partii akordeonu, instrumentu, który w mojej wyobraźni budzi silne skojarzenia rumuńskie - mówi kompozytor.

“Droga na drugą stronę” ma przed sobą dwie premiery dystrybucyjne. We Wrocławiu zostanie pokazana 1 grudnia w Dolnośląskim Centrum Filmowym. Seans uzupełniony będzie dyskusją z udziałem m.in. Władysława Frasyniuka, Józefa Piniora, mec. Artura Wiśniewskiego oraz przedstawicieli sekretariatu ambasady. Dzień wcześniej film zostanie wyświetlony w krakowskim Kinie pod Baranami, a w towarzyszącym mu spotkaniu udział zapowiedzieli ks. Adam Boniecki, minister sprawiedliwości Jarosław Gowin oraz przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości i więziennictwa.

Film w kinach studyjnych od 2 grudnia.

Crulic po wrocławsku

Choć akcja filmu toczy się w Krakowie, a jej głównym bohaterem jest obywatel Rumunii, “Droga na drugą stronę” jest bardzo wrocławska. Do powstania obrazu przyczynili się bowiem związani z naszym miastem producent, Arkadiusz Wojnarowski, lektor Andrzej Olejnik, kompozytor Piotr Dziubek oraz wszyscy muzycy nagrywający ścieżkę dźwiękową. Do grona osób związanych z Wrocławiem i tym filmem należy dodać jeszcze jedną postać. To okradziony Sędzia Sądu Najwyższego, według którego zeznań Claudiu Crulic został zatrzymany.