Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu wykorzystuje technologię IBM do archiwizacji zdigitalizowanych unikatowych zbiorów

Najcenniejsze (z powodu wieku, unikatowości lub powiązań ze znanymi postaciami) rękopisy i druki nazywane cymeliami posiadają wyjątkowe znaczenie dla dziedzictwa narodowego. Z tego powodu oryginały tych dzieł, wyłączone z powszechnego czytelniczego obiegu, pozostają w zamkniętych magazynach, a nawet w sejfach. Udostępniane są wąskiemu gronu odbiorców najczęściej jedynie w postaci mikrofilmów w celu ograniczenia możliwości uszkodzenia, czy też zniszczenia. Rozwój nowych technologii pozwala na udostępnienie w Internecie wysokiej jakości cyfrowych kopii tych dzieł. Gwarantuje to zdalny i nieprzerwany dostęp do cymeliów, nie tylko badaczom, ale także wszystkim zainteresowanym oraz ogranicza zagrożenie zniszczenia oryginałów.

 

– Nasza Biblioteka winna chronić powierzone jej dziedzictwo oraz zapewniać szeroki dostęp do zasobów dorobku regionalnej, polskiej oraz światowej nauki i kultury. Dlatego też od lat podejmujemy działania, umożliwiające kontakt z naszymi zbiorami poprzez Internet, co pozwala na popularyzowanie i upowszechnianie posiadanych zasobów wśród najszerszego grona odbiorców. Zakupione przez nas rozwiązanie firmy IBM umożliwia archiwizację digitalnych kopii o najwyższych parametrach, co w sposób istotny przyczynia się do realizacji powyższych celów– mówi Adam Żurek, Kierownik Oddziału Naukowej Dokumentacji Dziedzictwa Kulturowego Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu.

 

 

Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, obok liczącego się w skali kraju współczesnego księgozbioru naukowego, posiada unikatowe (ważne merytorycznie i atrakcyjne wizualnie) zasoby, dotyczące w znacznej mierze obszaru historycznego Śląska. Przykładem mogą być historyczne księgozbiory, należące do władców (w tym książąt piastowskich), śląskich instytucji kościelnych (klasztorów i kolegiat) oraz wybitnych Ślązaków. Kolekcja starych druków, czyli druków wydanych do roku 1800, jest jednym z większych zbiorów w Europie, a kolekcje rękopisów średniowiecznych i dawnych atlasów geograficznych są największymi tego typu w Polsce.

 

Do najcenniejszych dzieł należą niewątpliwie rękopisy średniowieczne, inkunabuły (druki wydane do roku 1500 włącznie, w tym Statuta synodalia episcoporum Wratislaviensium wydane drukiem przez Caspara Elyana w 1475 r., zawierające najstarsze teksty drukowane w języku polskim), stare druki (jak Legenda maior de beata Hedwigi, wydana drukiem przez Konrada Baumgartena w 1504 r., czy też wczesne wydania dzieł Lutra, Serwantesa, Szekspira itp.), rękopiśmienne i starodruczne atlasy (w tym: Claudii Ptolemei viri Alexandrini Cosmographie, wydana w Ulm w 1482 r., rękopiśmienny atlas portolanowy Battisty Agnesego wykonany w Wenecji około 1540 r.), mapy, druki muzyczne i grafiki.

 

W ramach projektu, zdigitalizowano 1100 rękopisów średniowiecznych, liczne stare druki, kartografika, muzykalia oraz poddano konserwacji wiele książek w tym 142 rękopisy. Liczba powstałych plików przekracza 400 tysięcy.