Dyskusyjny Klub Filmowy przeniósł się do internetu. Prelekcja o "Królowej Kier"

Organizatorzy DKF Centrum zachęcają do obejrzenia prelekcji kuratora cyklu Adama Kruka, która jest dostępna na Facebooku Dolnośląskiego Centrum Filmowego, i odszukania filmu „Królowa Kier” w internecie.  

Bohaterka tej produkcji, Anne (Trine Dyrholm) jest szanowaną prawniczką, która pomaga nieletnim ofiarom molestowania seksualnego. Jej mąż, Peter (Magnus Krepper) to ceniony lekarz. Wysoki ekonomiczny, zawodowy i towarzyski status pozwala im wieść komfortowe życie w eleganckiej posiadłości, w której wychowują córki bliźniaczki. Pewnego dnia w ich domu zjawia się Gustav (Gustav Lindh) – zbuntowany nastoletni syn Petera z pierwszego małżeństwa.

Jego obecność obudzi w Anne uśpione pragnienia, podsycane przez spojrzenia, gesty, przypadkowy dotyk. Czy zakazana relacja, w której do zyskania jest chwila erotycznego spełnienia, a do stracenia – wszystko, jest warta ryzyka?

W trakcie prac nad „Królową Kier” reżyserkę interesowały rodzinne sekrety i to, jak się rodzą. – Tak się złożyło, że straciłam w tamtym okresie bardzo bliską mi osobę i na jaw wyszło sporo tajemnic – mówi May el-Toukhy. I dodaje, że dużo rozmawiała o tym ze współscenarzystką filmu, Maren Louise Kaehne. W pewnym momencie natrafiły na artykuł o nauczycielkach, które miały romanse ze swoimi uczniami. 

– Rozmawiałyśmy też o tym, że romanse między macochami a pasierbami bywają idealizowane, w przeciwieństwie do romansów między starszymi mężczyznami a młodymi dziewczynami. Paradoksalnie, można dostrzec między nimi wiele podobieństw. Dla wielu mężczyzn krępujące może być natomiast to, że uprawiali seks ze starszą kobietą, np. nauczycielką. Filmem „Królowa Kier” chciałam w pewnym sensie wyważyć drzwi – dodaje.

Gdy reżyserka i scenarzystka pracowały nad scenariuszem, natrafiły na grecki mit o Fedrze, która próbowała uwieść swojego pasierba, a kiedy ten jej odmówił, oskarżyła go o gwałt. Spotkały się także z terapeutką, która pracuje zarówno z ofiarami, jak i przestępcami.

Reżyserce bardzo zależało mi na tym, żeby główna bohaterka „Królowej Kier” była złożoną i skomplikowaną postacią. – Cieszę się, że zagrała ją Trine Dyrholm, która jest bardzo odważną aktorką i uwielbia szukać wyzwań. Pracowałam z nią przy innych produkcjach, była zaangażowana w ten projekt od bardzo wczesnego etapu i wiedziałam, że poradzi sobie z tym wyzwaniem. Bardzo chciała zagrać w tym filmie – podkreśla reżyserka.

– Grana przez Trine postać jest bardzo dominująca i widać to od pierwszych scen filmu – wykorzystuje to do czynienia dobra i ochrony słabszych, np. dzieci i maltretowanej dziewczyny. W jej podejściu do pracy można dostrzec drapieżną naturę tej bohaterki. To dla mnie bardzo ważne – ludzie, którzy podejmują decyzję niosąca za sobą tragiczne konsekwencje, mogą również czynić wiele dobra. Nie chciałam zrobić z niej potwora, tylko kogoś, z kim widzowie mogą się identyfikować. Fascynujące są dla mnie rozmowy z widzami i to, jak mówią mi, w którym momencie identyfikacja z tą bohaterką przestała być dla nich możliwa. Jedni zostają z nią do końca, inni rezygnują w połowie, a jeszcze inni – w trzecim akcie – mówi May el-Toukhy.

Wyzwaniem było dla niej również znalezienie aktora, który zagra Gustawa. Chciała, żeby był to wyszkolony aktor ze względu na charakter scen, w których zagra. Gustaw miał wtedy 22 lata i studiował w szkole teatralnej. Mimo posiadania pewnego doświadczenia, wciąż był więc młodym aktorem.

– Kiedy go wybraliśmy, wziął udział w trwających 3-4 tygodnie próbach, w trakcie których pracowaliśmy z nieukończonym scenariuszem. Dwa razy w tygodniu na próby przechodziła współscenarzystka filmu i rozmawialiśmy o tym, co zmienić w scenariuszu. Nanieśliśmy na niego poprawki i potem zmian w tekście nie było już dużo. W pracy reżysera ważna jest umiejętność bycia spontanicznym, ale żeby pozwolić sobie na ten rodzaj wolności, musisz być bardzo dobrze przygotowany. Poza tym przeprowadzam bardzo intensywne i długie castingi – wybieram aktorów, ale oni powinni także wybrać mnie i zgodzić się na mój specyficzny system pracy – tłumaczy reżyserka.

Ludzie pytają się jej, co się wydarzyło w przeszłości głównej bohaterki i czy aktorzy naprawdę uprawiali w tym filmie seks. – Moim zdaniem pewne rzeczy powinny pozostać niedopowiedziane i w sferze domysłów. Nie chciałam ani usprawiedliwiać zachowania bohaterki, ani jej oskarżać, ani promować tego typu zachowań – powiedziała May el-Toukhy.

– W trakcie pracy nad scenariuszem i filmem obecna na planie terapeutka mówiła mi, że przeważnie ludzie o tak dominującej naturze i robiący takie rzeczy mają za sobą jakąś historię i niosą na plecach jakiś bagaż, ale chciałam, żeby widzowie uruchomili swoją wyobraźnie i sami wypełnili tę pustą kartkę – dodaje reżyserka.

CZYTAJ TEŻ: KRYZYS W BRANŻY FILMOWEJ. CO Z KINAMI?