"Każdy może zmienić świat". Wrocławskie akcenty na zagranicznym festiwalu

InterchanGE to nowa nazwa festiwalu Batumi Photo-Days, który jest corocznym wydarzeniem i odbywa się w mieście portowym Batumi na wybrzeżu Morza Czarnego w Gruzji. Historia imprezy sięga 2015 roku. Głównym organizatorem wydarzenia w Gruzji jest Contemporary Art Space in Batumi, instytucja podlegająca Ministerstwu Edukacji, Kultury i Sportu Autonomicznej Republiki Adżarii.

– W ramach festiwalu prezentowane będą wystawy indywidualne i zbiorowe, prezentacje i dyskusje z kuratorami, artystami i pisarzami z Europy i Azji. Jednocześnie platforma ma na celu dotarcie do szerszej publiczności i zaangażowanie w dialog publiczny w ramach projektu – czytamy w opisie wydarzenia.

W tym roku OKiS przygotował dwie ekspozycje, indywidualną wystawę Agnieszki Gotowały pt. "Jestem swoim domem" oraz zbiorową prezentację pt. "State of mind(s)".

Prawa człowieka i ochrona środowiska

Jedną z głównych wystaw interchanGE będzie indywidualny pokaz polskiej artystki wizualnej Magdy Hueckel, której wystawę pt. "Organic" można oglądać w Galerii FOTO-GEN OKiS w terminie 25 maja - 7 lipca. Więcej o ekspozycji można przeczytać tutaj.

Udział OKiSu w tym wydarzeniu jest kolejnym rezultatem realizowanego przez ośrodek interdyscyplinarnego, artystycznego polsko-gruzińskiego festiwalu kultury.

Tematem tegorocznej edycji festiwalu jest frangile, czyli kruchość. To koncepcja dotycząca globalnych problemów, takich jak prawa człowieka i ochrona środowiska. – Te sprawy nigdy nie przestają rzucać ludziom wyzwania i ostatecznie jesteśmy w punkcie krytycznym, w którym należy podjąć mądre decyzje – czytamy w opisie wydarzenia. „Kruchość” łączy w sobie trzy podtematy - kierunki: państwo, natura i człowiek.

Duchowy i materialny dorobek społeczeństwa

– Pokój, który osiąga ludzkość, jest kruchy, wartości zawarte w jej systemach i zasadach życiowych są kruche. Wszystkie aspekty życia, jakie zna człowiek, są po prostu kruche. Lekcje historii nie wystarczą, ponieważ ludzkość nadal je zaniedbuje – można przeczytać w informacji o imprezie. Pytanie brzmi, jakie ludzie muszą podjąć działania, które  mogą pomóc w utrzymaniu tych wartości. Czy ludzie są w stanie zachować naturalną równowagę, czy muszą nauczyć się obserwować i czy muszą rozumieć wspólne wartości? To zagadnienia, które są tematem tegorocznej edycji imprezy.

– Osią łączącą narrację prezentowanych na wystawie artystów, pomimo że każdy z nich odnosi się do innych aspektów swojego terytorium, posługując się przy tym odrębną poetyką i środkami wyrazu, jest szczególne zainteresowanie właśnie kulturą rozumianą jako całokształt duchowego i materialnego dorobku społeczeństwa – mówią organizatorzy wystaw.

I dodają, że Igor Wójcik „w swych poetyckich, migawkowych notacjach, pełnych surrealistycznych skojarzeń, obrazuje świat ukonstytuowany z wielorakich i przenikających się enklaw mentalnych i kulturowych, w których jednostka, mając pozornie nieograniczony wybór aneksji właściwego sobie fragmentu rzeczywistości, narażona jest na konieczność radzenia sobie z konsekwencjami niewłaściwych wyborów”.  

Z kolei Manfred Bator, „mając w pamięci doświadczenia artystów praktykujących w świecie niezależnym od rynku sztuki instytucjonalnej (skupionych w nurcie Mail Art, w cyklu A postcard to New York City), za pomocą fleszowych notatek fotograficznych obrazków wpisujących się w konwencję pocztówki, czyli takich, których anegdota osadzona jest w konkretnych realiach oraz posiłkująca się często stosowanym rozwiązaniem plastycznym wspierającym siłę wizualną dzięki użyciu czerwieni -  który to kolor ma silny wyraz psychologiczny - konfrontuje ze sobą niepodważalne dziedzictwo światowej kultury i jej konsumentów”.

Jacek Jaśko w swoim autorskim projekcie "Chodząc" chętnie posługuje się „symboliką państwowości;  z jednej strony zwraca uwagę na opresyjny charakter państwowych instytucji, z drugiej stara się za pomocą symbolu ukazać  najcenniejsze przejawy, takie jak poczucie wspólnoty i ukierunkowanie na fundamentalne dla idei państwa wspólne dobro. Przykładem tego są prace dokumentujące kolektywność i upamiętniające jej bohaterów, takich jak przedstawiony w cyklu artysty były Prezydent Czech, Václav Havel”.

Złożoność przyrody

– Każdy z prezentowanych na wystawie artystów, pomimo świadomości złożoności rzeczywistości i kruchego charakteru jej intelektualnego ujmowania, zdaje się wyrażać sformułowaną przez Václava Havla tezę, że każdy z nas ma możliwość zrozumienia, że również on – choćby nic absolutnie nie znaczył i był całkiem bezsilny – może zmienić świat – czytamy w komunikacie o wystawie. Jej kuratorami są Ana Riaboshenko i Andrzej Mazur.

Ekspozycja „Jestem swoim domem” jest zaś „częścią procesu poszukiwania wewnętrznego domu w odniesieniu do wielowymiarowej relacji z naturą. Jest to podróż w głąb natury, w głąb siebie, która zawiera w sobie elementy transformacji”. Organizatorzy wystawy podkreślają, że „doświadczanie złożoności przyrody, wszystkich jej żywiołów, cykliczności i intensywności staje się drogowskazem w poznawaniu i oswajaniu ukrytych stanówwewnętrznych”. I dodają, że odczuwanie tego co zapomniane przybiera charakter swoistego rytuału, w którym możliwe staje się dotykanie podświadomych warstw. Autorką prac jest Agnieszka Gotowała, a kuratorką ekspozycji – Ana Riaboshenko.