Odnaleziono dzieła zaginione po II wojnie światowej. Wracają do Wrocławia [ZOBACZ]

Sukces Ministerstwa Kultury Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Dzięki ich działaniom udało się odzyskać zaginione po II wojnie światowej portrety. Do Wrocławia wracają obrazy przedstawiające parę XIX-wiecznych wrocławskich malarzy Amalię i Josepha Kalterów. W poniedziałek, 9 sierpnia, w siedzibie MKDNiS zostały one przekazane do zbiorów wrocławskiego muzeum.

– Historia dwóch akwarelowych portretów małżeństwa wrocławskich artystów Josepha Kaltera (1780–1834) oraz Amalii Kalter z domu Palsner (1794–1845) nie rozpoczyna się w momencie pojawienia się tych podobizn w ofercie jednego z warszawskich domów aukcyjnych w 2018 i 2020 roku – wyjaśnia Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

– To, co niewątpliwie wyróżniało te dwie prace, to oprócz ewidentnie identyfikowalnej (za sprawą inskrypcji) tożsamości bohaterów, ich związku z Wrocławiem potwierdzonego faktem oprawy podobizn w warsztacie ramiarskim H. Henninga, mieszczącym się przy rogu ul. Jodłowej oraz Nowego Targu, to przede wszystkim wielokrotnie powtarzające się, zapisane kredką i atramentem numeracje: Inv. Nr. 45:25 oraz Inv. Nr. 46:25. To właśnie ta specyficzna numeracja – która sprawiła, że zwróciłem uwagę na te dwa portrety – natychmiast skierowała moją uwagę w stronę wrocławskiego Śląskiego Muzeum Przemysłu Artystycznego i Starożytności – dodaje.

Powrót po przeszło 75 latach

Dyrektor wyjaśnia, że portrety pochodzą właśnie z tych właśnie przedwojennych zbiorów muzealnych. – Były one częścią bardzo okazałego daru, jaki ofiarowała tej instytucji Maria Jaeschke (zm. 28 IV 1925), bezpotomna spadkobierczyni licznych pamiątek po artystach wrocławskich – opowiada Oszczanowski. I dodaje, była ona prawnuczką malarza Richarda Carla Palsnera oraz wnuczką artystycznego małżeństwa Amalii i Josepha Kalterów. – Już w 1920 r. ofiarowała Śląskiemu Muzeum Przemysłu Artystycznego i Starożytności miniatury i obrazy o łącznej wartości 1000 marek (RM). W testamencie podtrzymała wolę dalszego wzbogacenia zbiorów wrocławskiego muzeum o kolejne pamiątki po swoich dziadkach – podkreśla.

Wyjaśnia także, że po jej śmierci do muzeum trafiły m.in. „dwa olejne portrety Josepha i Amalii Kalterów, jedwabny szal i biała haftowana suknia babci wraz z bielizną z białego trykotu z przypinaną koronką oraz należące do matki dwie parasolki przeciwsłoneczne”.

Dyrektor zwraca uwagę na to, że wśród tych darów znalazły się również dwa portrety Kalterów. – Nie dość, że zostały precyzyjnie opisane, to określone mianem dzieł Gemalt von Joseph Kalter, Breslau um 1811, i wreszcie opatrzone numerami inwentarzowymi: Inv. Nr. 45:25 i Inv. Nr. 46:25 – mówi Oszczanowski.

I dodaje, że liczba 25 odnosi się do roku 1925, zaś liczby 45 i 46 to numery wpisów inwentarzowych dokonanych przez muzeum w tym właśnie roku. – To ostatecznie przesądza o tożsamości, autorstwie i historii tych dwóch odzyskanych przez Muzeum Narodowe we Wrocławiu akwarel – powiedział szef wrocławskiej instytucji kultury.

– Dziś możemy już autorytatywnie powiedzieć, że są to namalowane ok. 1811 r. przez Josepha Kaltera – jego autoportret oraz podobizna żony, które po przeszło 75 latach powracają do wrocławskich zbiorów muzealnych – podkreśla dyrektor muzeum.