Kultura

Prestiżowa nagroda dla artystów Narodowego Forum Muzyki

2019-01-19, Autor: mh

Dwa albumy nagrane przez zespoły Narodowego Forum Muzyki otrzymały nagrodę International Classical Music Awards 2019. Wyróżniono „17th-Century Sacred Music in Wrocław” i „Arvo Pärt – The Symphonies”.

Reklama

Płyta „17th-Century Sacred Music in Wrocław”, nagrana z udziałem Wrocławskiej Orkiestry Barokowej, Gli Angeli Genève i Concerto Palatino pod dyrekcją Stephana MacLeoda dla wytwórni Claves, wygrała w kategorii „Baroque Vocal”. W finale obok albumu wrocławskiego zespołu znalazły się także krążki :Lully: Alceste” (wyk. J. van Wanroij, E. Crossley-Mercer, E. Gonzalez Toro, Les Talens Lyriques, Ch. Rousset) oraz „Porpora: Germanico in Germania” (wyk. M.E. Cencic, J. Lezhneva, M.-E. Nesi, J. Sancho, Capella Cracoviensis, J.T. Adamus).

Siedemnastowieczny Wrocław

„17th-Century Sacred Music in Wrocław” to album, którego całość poprowadził Stephan MacLeod – szwajcarski dyrygent, a zarazem jeden z czołowych śpiewaków międzynarodowej sceny muzyki dawnej. Album stanowi panoramę muzyki sakralnej siedemnastowiecznego Wrocławia. Zawiera dzieła zachowane jedynie w czterech wrocławskich kolekcjach. Są to pochodzące z lat 1608–1676 utwory kompozytorów włoskich, niemieckich i polskich. Płyta ukazuje szerokie muzyczne horyzonty dawnych wrocławian i artystyczny splendor miasta.

– Siedemnastowieczny Wrocław był jednym z ważniejszych ośrodków muzycznych Europy. Obszerne biblioteki muzyczne zgromadzono w trzech głównych kościołach protestanckich miasta: św. Elżbiety, św. Marii Magdaleny i św. Bernardyna. Ich repertuar kształtowały zarówno druki z niemieckich i włoskich oficyn, jak i kompozycje lokalnych kantorów lub organistów zatrudnianych w kościelnych zespołach. Odrębny zbiór niemal czterystu druków muzycznych z lat 1610–1665 przez większą część stulecia pozostawał w rękach prywatnych – mówi Marcin Szelest.

– Jego inicjatorem był prawdopodobnie Ambrosius Profe, organista kościoła św. Elżbiety w latach 1633–1649, a kolejnym właścicielem Daniel Sartorius, nauczyciel w gimnazjum przy tej świątyni, Po jego śmierci w roku 1671 zbiór ów został wcielony do Bibliotheca Rhedigeriana – kolekcji rzadkich rękopisów, druków, obrazów, rzeźb, monet i minerałów, zebranej przez wrocławskiego patrycjusza Thomasa Rhedigera (1540–1576), zdeponowanej w sali nad zakrystią kościoła św. Elżbiety, przekazanej miastu w roku 1645 i udostępnionej publicznie w roku 1661. Wszystkie te zbiory muzykaliów wcielono w latach 1865–1867 do nowo założonej Stadtbibliothek – opowiada Szelest.

 – Wywiezione z miasta podczas II wojny światowej, zostały one po roku 1945 rozproszone. Część nie odnalazła się do dzisiaj. Większość druków muzycznych powróciła do Wrocławia. Liczne rękopisy uważane były za zaginione aż do końca lat osiemdziesiątych, kiedy ogłoszono ich obecność w berlińskiej Staatsbibliothek; trafiły tam z Moskwy, gdzie wciąż pozostają niektóre pozycje dawnej wrocławskiej książnicy. Próbując nakreślić panoramę muzyki sakralnej siedemnastowiecznego Wrocławia, przedstawiamy na płycie kompozycje z czterech różnych kolekcji, najczęściej unikatowe, zachowane wyłącznie w zbiorach proweniencji wrocławskiej. Są to pochodzące z lat 1608–1676 utwory kompozytorów włoskich, niemieckich (w tym lokalnych, wrocławskich) i polskich, które zaświadczają o szerokich horyzontach muzycznych miasta i stanowią wymowne świadectwo jego dawnej artystycznej świetności – dodaje.

Muzyczna i duchowa podróż

Album „Arvo Pärt – The Symphonies”, nagrany przez NFM Filharmonię Wrocławską pod dyrekcją Tõnu Kaljuste dla wytwórni ECM, zwyciężył w kategorii „Contemporary”, pokonując w finale płytę „The John Adams Edition” wydaną przez Berliner Philharmoniker z udziałem sir Simona Rattle’a oraz krążek „Incantations” (wyk. Ch. Sietzen, Romanian National Symphony Orchestra, C. Mandeal).

Płyta zawiera wszystkie cztery symfonie Arvo Pärta, nagrane pod kierunkiem jego muzycznego wspólnika Tõnu Kaljuste. Każda z symfonii, jak zauważył estoński kompozytor, jest światem samym w sobie. Słuchane w porządku chronologicznym, opowiadają nam także wiele o muzycznej i duchowej podróży Pärta i o różnych sposobach wykonywania muzycznego rzemiosła. Czterdzieści pięć lat dzieli I Symfonię („Polyphonic”), napisaną w 1963 roku, kiedy był jeszcze uczniem Heino Ellera, od IV Symfonii („Los Angeles”), napisanej w 2008 roku, kiedy był już najczęściej wykonywanym na świecie kompozytorem współczesnym.

Nagranie albumu poprzedziła kilkunastomiesięczna współpraca Tõnu Kaljuste z NFM Filharmonią Wrocławską, związana z obchodami 80. urodzin Arvo Pärta. W jej ramach zorganizowano trzy koncerty: w Sztokholmie, Tallinnie i we Wrocławiu.

– Zawarte na płycie utwory zostały poprowadzone przez Tõnu Kaljuste, który zdaje się być ulubionym interpretatorem tego kompozytora [Arvo Pärta]. Album jest pierwszą płytą, na której znalazły się wszystkie cztery symfonie Pärta; pozwala prześledzić stylistyczną drogę twórcy. Kaljuste i jego orkiestra są równie przekonujący, kiedy spokojnie »rozpakowują tobołki« archaicznie brzmiącej melodii [IV Symfonii], jak i wtedy, gdy konfrontują się z kanciastymi, kontrapunktycznymi zderzeniami we wcześniejszych utworach – napisał Andrew Clements na łamach „The Guardian”.

Oceń publikację: + 1 + 4 - 1 - 0

Obserwuj nasz serwis na:

Zamieszczone komentarze są prywatnymi opiniami Użytkowników portalu. Redakcja portalu www.tuwroclaw.com nie ponosi odpowiedzialności za ich treść.

Najczęściej czytane

Alert TuWrocław

Byłeś świadkiem wypadku? W Twojej okolicy dzieje sie coś ciekawego? Chcesz opublikować recenzję z imprezy kulturalnej? Wciel się w rolę reportera www.tuwroclaw.com i napisz nam o tym!

Wyślij alert

Sonda

Kogo poprzesz w wyborach prezydenta Wrocławia?







Oddanych głosów: 5709