Przed nami VIII Festiwal Filmów Afrykańskich

Filmy pokazane w tym roku to najlepsze obrazy wyprodukowane na czarnym kontynencie w ciągu ostatnich kilku lat. Afryka znajduje się obecnie w samym środku swojego renesansu - obecnie jest to najszybciej rozwijający się region świata, a jedną z prężniej rozwijających się dziedzin jest kinematografia, szczególnie w takich krajach jak RPA, Kenia, Egipt, Algieria, Maroko czy ostatnio także Senegal.

Filmy wyprodukowane w Afryce coraz częściej kwalifikują się do konkursów najważniejszych festiwali filmowych, startując obok najlepszych produkcji europejskich i amerykańskich. Tematy poruszane podczas tegorocznego festiwalu pokazują Afrykę taką jaka jest: z trudną historią, aczkolwiek z niezwykle bujną kulturą, z poważnymi problemami, ale z pełnymi temperamentu ludźmi. Kino afrykańskie, mimo że czerpie nadal ze zdobyczy Ameryki i Europy, mówi własnym językiem i o własnych problemach, w sposób odbiegający od uproszczonych obrazów, do których przyzwyczaiły nas zachodnie filmy traktujące o kontynencie.

Festiwal Filmów Afrykańskich AfryKamera 2013 pokaże, że Afryka należy już do filmowego pierwszego świata. Jak co roku festiwal został podzielony na kilka sekcji, do nowości należy dzień poświęcony kinu senegalskiemu.

FOCUS: SENEGAL to blok specjalnie wyselekcjonowanych produkcji z Senegalu. Kraj niezwykle kolorowy, o bogatej i wielowarstwowej kulturze. Po śmierci ojca kina afrykańskiego Ousmane Sembene w 2007 roku kinematografia senegalska wpadła w krótkotrwałą zapaść, poszukując nowych głosów, nowych reżyserów, twórców, którzy będą w stanie zastąpić mistrza. Ostatnie lata senegalskiej twórczości pokazują, że nowe pokolenie nadchodzi, a Senegal wciąż liczy się w afrykańskim, a nawet światowym kinie.

DZISIAJ (TEY), reż. Alain Gomis, Francja, Senegal, 86 min.

Nominowany do Złotego Niedźwiedzia na Berlinale 2012. Brał także udział w konkursie głównym Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Chicago oraz Syndey. Głęboki i filozoficzny film, który próbuje uchwycić ostatni dzień życia umierającego człowieka i jego walkę w poszukiwaniu wewnętrznego spokoju. Poetyckie ghost story. „Dzisiaj” pokazuje ostatni dzień z życia Satché (Saul Williams), młodego Senegalczyka, który powraca do kraju, żeby umrzeć. Pierwsze sekwencje filmu pokazują nam jego powolny spacer korytarzem, otoczonego płaczem przyjaciół i rodziny. Następnie widzimy Satche siedzącego w pokoju ze starszyzną, która ogłasza ostatni dzień jego życia. Nie dostaje konkretnego powodu, ponad to, że „został wybrany”. Jednym z przesłań filmu jest to, że każdy z nas pewnego dnia „zatrzyma się”, nie kończąc tego co zaczął.

NIEOBECNOŚĆ (L'ABSENCE), reż. Mama Keita

Film opowiada historię Adama Dioda, cenionego we Francji naukowca, pochodzenia senegalskiego, który po 15 latach wraca do ojczyzny. Kiedy dostaje list, że babcia poważnie choruje, natychmiast przyjeżdża do Senegalu. Na miejscu jednak okazuje się, że babcia cieszy się świetnym zdrowiem, za to jego siostra pracuje jako prostytutka. Naciskany przez ukochaną babcię, próbuje pomóc siostrze, wplątując się podziemie przestępcze, gdzie rządzą narkotyki, łatwe pieniądze i broń. To wielowarstwowy obraz będący jednocześnie dramatem rodzinnym, ale przede wszystkim dramatem wygnańca, dla którego brzemię odpowiedzialności za własny kraj okazuje się być zbyt ciężkie do udźwignięcia. Jest także trzymającym w napięciu thrillerem nie dającym łatwych rozwiązań. Każe widzom spojrzeć w oczy niewygodnej prawdzie, iż każdy zysk okupiony jest jakąś stratą.

AFROSELEKTA czyli najlepsze filmy wyprodukowane w Afryce: nagradzane na festiwalach filmowych na świecie, blockbastery w rodzimych krajach.

VIRGIN MARGARIDA, reż. Licinio Azevedo, Mozambik, Francja, Portugalia 2012

Film zdobył dwie nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmowych w Amiens, w tym Nagrodę Publiczności. Znalazł się w konkursie Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto 2012 Mozambik, rok 1975. Po 500 latach portugalskiej kolonizacji Mozambijczycy wywieszają po raz pierwszy swoją flagę. Ci, którzy walczyli o niepodległość, mogą zacząć realizować swoje socjalistyczne ideały. Jednym z pomysłów jest reedukacja prostytutek i przekształcenie ich w „nowe kobiety”, mające służyć rewolucji. Sto kobiet, prostytutek lub podejrzanych o prostytucje, zostaje aresztowanych, w tym Margarida, dziewczyna z prowincji, która trafia do obozu, przez brak dokumentów. Długie życie w odosobnieniu w otoczeniu jedynie strażników i więźniarek sprawia, że kobiety odkrywają własne człowieczeństwo. Reżyser filmu Licynio Azebedo przyjechał do Mozambiku zaraz po odzyskaniu przez niego niepodległości. W 1999r nakręcił dokument „Prostytutki” o obozach reedukacyjnych dla kobiet. „Vigrin Margarida” jest czymś więcej niż kontynuacją jego pracy. W filmie pokazuje brutalne traktowanie kobiet, które zamknięte w obozach, są bite, gwałcone i upokarzane, w imię rewolucji. Mimo nawiązania do wydarzeń z przeszłości, film stanowi komentarz do rzeczywistości i ludzi będących teraz u władzy.

OTELO BURNING (OTELO PŁONIE), reż. Sara Blecher, RPA 2011.

Film znalazł się w selekcji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto 2012. Jest rok 1989 i walka z apartheidem osiągnęła swoje apogeum. Historia zaczyna się, gdy 16-letni Otelo Buthelezi, jego młodszy brat Ntwe i jego najlepszy przyjaciel Nowy Rok zostają zaproszeni do domu na plaży, w którym pracuje ich nowy znajomy Modise. Zaraża chłopców miłością do surfowania i wprowadza ich w zupełnie nowy świat wrażeń, ofiarujący nieznaną dotychczas wolność pośród fal. Gdzieś obok nowej pasji wyraźnie odczuwa się narastające napięcie między frakcjami politycznymi, gdy ich codzienny świat staje się coraz bardziej niebezpieczny. Dla chłopców, których do tej pory bali się morza, „latanie po wodzie” staje się symbolem wolności i już nic im tego nie zabierze. Szczególnie Otelo przejawia niezwykły talent i wkrótce staje się wschodzącą gwiazdą surferów. Zauważeni przez łowcę talentów Kurt Struely’a, który roztacza przed nimi idealistyczną wizję życia gwiazd surfingu, tak odległej od ich brutalnej codzienności.

PÓŁŻYWY W NAIROBI (NAIROBI HALF LIFE), reż. David 'Tosh' Gitonga, Kenia, Niemcy.

Film znalazł się w selekcji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Rotterdamie 2013 Pierwszy w historii kandydat Kenii do Oscara.  Film wyprodukowany przez firmę producencką Toma Tykwera (Tykwer był reżyserem wspomagającym). Film opowiada losy i perypetie młodego chłopaka Mwas z prowincji Kenii, który marzy, żeby zostać sławnym aktorem na miarę Bruce'a Willisa. W tym celu opuszcza swoją wioskę i wyjeżdża do Nairobi. Już pierwszego dnia poznaje na własnej skórze to, z czego słynie Nairobi, zwana przez mieszańców „Nairobbery”, po tym jak zostaje obrabowany z całego swojego dobytku. Walcząc o przetrwanie w mieście, Mwas zaprzyjaźnia się z szefem małego lokalnego gangu, który wciąga go w świat przemocy. Ku swojemu zaskoczeniu niezwykle łatwo odnajduje się w brutalnym świecie kradzieży i porwań samochodów - dwa najbardziej popularne przestępstwa w Nairobi. Mimo to Mwas nie porzuca swoich marzeń o karierze aktorskiej...

Ponadto w programie:

GLOBAL AFRYKA: wybór filmów z diaspory afrykańskiej.
AFROSZORTY: najciekawsze krótkie metraże z Afryki.

Organizatorem Festiwalu Filmów Afrykańskich AfryKamera 2013 jest Fundacja FilmGramm i Fundacja dla Somalii. Organizatorem wrocławskiej Afrykamery Repliki jest Fundacja Human Project.

Filmy będą wyświetlane w DCF.