Rektor Politechniki Wrocławskiej otrzymał wyróżnienie na Węgrzech

Poniedziałkowa uroczystość rozpoczęcia roku akademickiego 2018/2019 na węgierskiej uczelni była tradycyjnie połączona z ceremonią nadania tytułu Honorowego Profesora zasłużonym naukowcom. W tym roku w gronie nagrodzonych znalazł się prof. Cezary Madryas, rektor Politechniki Wrocławskiej oraz Pasquale Palumbo (Istituto di Analisi dei Sistemi ed Informatica „Antonio Ruberti”) i Edward Tunstel (United Technologies Research Center).

Cała trójka wyróżnionych wzięła następnie udział w tradycyjnym mini sympozjum pt. Recent advances in inteligent engineering. W jego trakcie prof. Cezary Madryas wygłosił przemówienie pt. „Multi-utility tunnels”.

Óbuda University (Óbudai Egyetem) to jedna z największych technicznych uczelni na Węgrzech. Obecnie studiuje na niej prawie 13 tys. studentów. W 2011 r. tytuł Honorowego Profesora otrzymał także prof. Tadeusz Więckowski, Rektor Politechniki Wrocławskiej w latach 2008-2016.

Prof. Cezary Madryas ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej w 1976 r. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1982 r., a doktora habilitowanego w 1993 r. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał w 2003 r., a w 2007 r. został zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego.

W trakcie dotychczasowej pracy na uczelni pełnił m.in. funkcję dyrektora Instytutu Inżynierii Lądowej (2002-2005), dziekana Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego (2005-2008), prorektora ds. rozwoju (od 2008 r.) i kierownika Katedry Mechaniki Budowli i Inżynierii Miejskiej na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego (od 2014 r.).

Większość badań prowadzonych przez prof. Cezarego Madryasa związana jest z szeroko rozumianą rozbudową, modernizacją i odnową infrastruktury podziemnej na terenach zurbanizowanych. Badania związane z tym obszarem inżynierii prowadził i prowadzi w większości polskich miast m.in. w Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Szczecinie, Toruniu, Warszawie i Wrocławiu.

Prof. Cezary Madryas jest autorem lub współautorem ośmiu dzieł zwartych, w tym czterech monografii i czterech akademickich wydawnictw książkowych, z których „Mikrotunelowanie”, „Konstrukcje przewodów kanalizacyjnych” czy „Tunele wieloprzewodowe” stały się podstawowymi podręcznikami dla studentów wydziałów budownictwa i ochrony środowiska na polskich uczelniach wyższych.

Jest również autorem lub współautorem 480 prac udokumentowanych w systemie DONA, w tym ponad 170 naukowych prac opublikowanych (z czego 65 o zasięgu międzynarodowym) oraz 290 sprawozdań z badań wykonanych na rzecz gospodarki narodowej (raporty SPR).