Rewitalizują zabytek na Starym Mieście. Oto, co znaleźli! [ZDJĘCIA]

Biurowiec powstaje w zabytkowym budynku, zaprojektowanym przez wrocławskiego architekta Theodora Milczewskiego w 1864 roku. Poczatkowo znajdowało się tam Muzeum Mineralogiczne i Paleontologiczne Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1939 roku wykonano w nim prace adaptacyjne, chroniące budynek przed ewentualnymi zniszczeniami wojennymi, a piwnicę przekształcono w schron. Po wojnie obiekt stał się siedzibą wydziału Farmacji Akademii Medycznej we Wroclawiu. Teraz zajął się nim nowy inwestor, spółka Luni.

Prace badawcze i analizy, prowadzone w ramach realizacji inwestycji pomogły ustalić, co w przeszłości mogło znajdować się pod inwestycją L'Uni, odkryć fragmenty ceramiczne z okresu schyłku wczesnego średniowiecza i zabezpieczyć odlane z betonu drzwi schronowe. 

- Po przeprowadzeniu badań archeologicznych i szeregu analiz znalezionych obiektów, ich charakteru i powtarzalności przyjęliśmy, że najprawdopodobniej w XIII wieku na tym terenie znajdował się zakład produkcyjny – fabrica ecclesiae. Z dużą pewnością możemy stwierdzić, że był to zakład ceglarski. Argumentem przemawiającym za tą tezą jest lokalizacja obiektu, a dokładniej łatwość pozyskania piasku, gliny czy drewna. Wskazują na to też odkryte przez nas paleniska pozbawione kopuł, w których uzyskiwano niskie temperatury. Co przemawia za tym, że nie były przeznaczone do wytop lub zmiana struktury obrabianego surowca – mówi archeolog dr Aleksander Limisiewicz.

Podczas prac archeologicznych znaleziono fragmenty m.in. naczyń ceramicznych, noża żelaznego, ceramiki budowlanej oraz osełki kamiennej.

- W piwnicy budynku znajdował się schron wojskowy z tunelem ucieczkowym skierowanym w kierunku miasta. Wejścia do pomieszczenia broniły potężne betonowe drzwi, których ciężar stanowiuł wyzwanie przy demontażu. Przekazaliśmy je do Fort Wrocław nr 9 - Muzeum Militariów. Ponadto na uwagę zasługują znajdujące się w budynku w bocznej klatce schodowej granitowe schody wspornikowe z żeliwną balustradą z 1866 roku. Zostaną one w pełni odrestaurowane. Schody wspornikowe stanowią bardzo ciekawy i efektowny element architektoniczny nadający przestrzeni lekkości – komentuje Waldemar Weintritt z JP Weber, firmy, która zarządza projektem rewitalizacji budynku.

Prace potrwają do połowy 2022 roku. Więcej o inwestycji pisaliśmy tutaj.

Zobacz galerię