Ruszyła budowa lokomotywy w pionie

Autorem pomysłu jest Andrzej Jarodzki. Idea powstała w 1994 roku. W tym samym czasie powstał obraz pod tytułem "pociąg do nieba".

W grudniu 2007 roku powstała makieta w skali h0. Dzięki tej wizualizacji udało się przekonać władze Miasta Wrocławia do potrzeby realizacji pomysłu.
Autorzy tłumaczą, że tematyka i koncepcja nawiązuje do bogatych tradycji kolejnictwa, które prężnie rozwijało się na tym terenie. Arystyczna stylizacja lokomotywy i nadanie jej wielowymiarowego kontekstu łączy przeszłość miasta (tereny dawnej fabryki taboru kolejowego) z jego przyszłością oraz buduje kolejny przystanek na artystycznej mapie Wrocławia.

- Pociąg do nieba to nie tyle pomnik, co raczej stała, bardzo odważna instalacja, pytanie tylko czy jest to jej zaletą czy wadą? - zastanawia się Wojciech Prastowski, szef pionu estetyki w Towarzystwie Upiększania Miasta Wrocławia. - Nie można odmówić jej efektowności, na pewno będzie zwracać uwagę przechodniów i kierowców. Niestety wygląda raczej jak pozostałość po Festung Breslau - jak lokomotywa, która przeleciała przez skrzyżowanie i cudem wbiła się w trawnik nie uszkadzając niczego. A zatem przeraża, może prowokować do wyzwań polegających na zdobywaniu jej - wspinaniu się na nią... - dodaje.

Prastowski nie jest jednak przeciwnikiem budowy "pociągu do Nieba". - Ta instalacja jako element przestrzeni publicznej jest mimo wszystko lepsza od kilku wrocławskich pomników, bo po pierwsze, nie jest zachowawcza i banalna, po drugie, jej formę stanowi autentyczny obiekt pozbawiony funkcjonalności. A zatem mamy tutaj przykład dialogu cywilizacyjno-kulturowego. Na pewno wzbudza mieszane uczucia i prowokuje, czyni to jednak z większym polotem niż inne - pseudoklasyczne pomniki. Powinna mieć iluminację - dodaje Wojciech Prastowski.