"To skandal, że o naszych fantastycznych bohaterach nie powstają wysokobudżetowe filmy" [WYWIAD]

Michał Hernes: Dlaczego zdecydował się pan na realizację komiksu poświęconego pamięci Jerzego Woźniaka?
Juliusz Woźny: To wspaniały człowiek, gotów dla Polski poświęcić życie. Zdając sobie sprawę z konsekwencji, nie poszedł na współpracę z komunistycznym reżimem. Po prawie dziesięciu latach spędzonych w więzieniu chciał nadal być użyteczny dla kraju, wybrał więc zawód lekarza, w którym osiągnął bardzo wiele.

Uważam, że wciąż jest zbyt mało znana postacią, mimo że Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” stworzył o nim wystawę mulitmedialną i mimo, że ukazało się o nim kilka publikacji i filmów dokumentalnych. Komiks jest znakomitym medium, jeśli chce się dotrzeć do młodych ludzi. Do nich adresujemy większość publikacji w zeszytach komiksowych.

Co było największym wyzwaniem w przełożeniem tej historii na język komiksu?
Współczesny komiks, wchodząc w relacje z filmem sensacyjnym, często posługuje się bardzo brutalnym, krwawym językiem. Życie Jerzego Woźniaka, działalność podczas okupacji, udział w walkach, a potem pobyt w więzieniu, gdzie był ofiarą brutalnych ubeckich tortur, prowokowała do zastosowania mocnych środków artystycznych. Jednak, pamiętając, że jest to wydawnictwo adresowane do młodych ludzi, staraliśmy się łagodzić środki wyrazu.

CZYTAJ TEŻ: KOMIKS W HOŁDZIE DLA UCZESTNIKA AKCJI BURZA

Czy Jerzy Woźniak jest w tej historii bohaterem z krwi i kości?
Mam taką nadzieję. Być może naszym problemem jest dziś to, że trudno nam uwierzyć w istnienie tak dzielnych ludzi. Robiłem kiedy komiks o Bernardzie Drzyzdze, człowieku, za którego głowę Goebbels osobiście wyznaczył nagrodę 10 tysięcy marek. Kapitan Drzyzga zorganizował kilka zamachów na terenie Niemiec, zajmował się też wykonywaniem wyroków na wysokich funkcjonariuszy bezpieczeństwa Niemiec i na folksdojczów. W międzyczasie ukończył studia na tajnych kompletach. Woźniak także nie zaniedbał kształcenia. To byli ludzie z innego kruszcu, a jednak jak najbardziej realni.

Jak wyglądała praca nad oddaniem historycznych realiów i prawdy o Woźniaku?
Konsultowałem realia między innymi z Michałem Wyhodilem – specjalistą od kolejnictwa. Rozmawiałem z rodziną Jerzego Woźniaka, bardzo pomogła mi wystawa, autorstwa Grzegorza Kowala, zorganizowana kilka lat temu przez Ośrodek „Pamięć i Przyszłość”.

Na jakich komiksach się wzorowaliście?
Stroną plastyczną komiksu zajmuje się Martin Venter, znakomity grafik, a prywatnie mój zięć. On swobodnie sięga do repertuaru plastycznego komiksów sensacyjnych i wojennych. Znakomicie porusza się w klimacie komiksów w stylu noir, do którego nawiązał w przypadku „Wyroku”. Mam nadzieję, że spodoba się on Czytelnikom.

Marzy się panu film na podstawie komiksu „Wyrok”?
Życiorys Jerzego Woźniaka to gotowy scenariusz na wspaniały film sensacyjny. Jest dla mnie skandalem, że o naszych fantastycznych bohaterach nie powstają wysokobudżetowe filmy fabularne. Przed wojną powstał znakomity, epicki film o amerykańskich lotnikach, walczących z sowietami podczas wojny polsko bolszewickiej. Film, którego wszystkie, podkreślam, wszystkie kopie ukradli sowieci, wkraczając na tereny Polski podczas wojny. Zrobiłem komiks o jednym z tych bohaterów, Merianie Cooperze. To ten sam facet, który wróciwszy do Stanów wymyślił, napisał scenariusz i wyreżyserował „King Konga”. Przecież to byłby przebój po obu stronach oceanu… Ale dobra psu i mucha – jeśli tak mogę powiedzieć o moim komiksie.