72 lata temu zainaugurowano działalność dzisiejszego Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu

Politechnika i Uniwersytet we Wrocławiu zostały powołane do życia 24 sierpnia 1945, jako jedna uczelnia. Mieściło się na niej wówczas 10 wydziałów, których kadrę pedagogiczną stanowili głównie profesorowie Wydziału Rolniczo-Lasowego Politechniki Lwowskiej i Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie.

Od samego początku na uczelni działały wydziały: Medycyny Weterynaryjnej i Rolnictwa z Oddziałem Ogrodniczym, które w 1951 roku oddzieliły się od politechniki, tworząc Wyższą Szkołę Rolniczą, później Akademię Rolniczą we Wrocławiu, która ostatecznie przekształciła się w Uniwersytet Przyrodniczy.

– Każdego roku Święto UPWr to okazja, by ocenić dorobek. W roku akademickim 1946/47 kadra naukowo-dydaktyczna liczyła 103 osoby, w tym 20 pracowników samodzielnych. Dziś, w roku 2017/18 na Uniwersytecie Przyrodniczym (który jako samodzielna uczelnia funkcjonuje od 66 lat) pracuje ponad 1600 osób, blisko 700 nauczycieli akademickich, ponad 250 pracowników samodzielnych (profesorów i doktorów habilitowanych). A pod ich opieką rozwija się i kształci ponad 200 doktorantów i 10 tysięcy studentów – mówi Jolanta Cianciara, rzeczniczka Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Podczas wtorkowych uroczystości prof. Tadeusz Trziszka, rektor Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, wyróżnił najlepszych naukowców, którzy w minionym roku osiągnęli najwięcej.

Podczas tegorocznych obchodów święta uczelnii podkreślano, że wrocławski wydział Biotechnologii i Nauk o Żywności został oceniony jako najlepszy w Polsce (A+), dwa kolejne: Wydział Biologii i Hodowli Zwierząt i Wydział Weterynarii mają kategorię A, a pozostałe dwa wydziały: Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji oraz Wydział Przyrodniczo-Technologiczny otrzymały kategorię B.

Święto uczelni to też okazja do nadania tytułu doktora honoris causa prof. Andrzejowi Grzywaczowi. Profesor swoje ogromne doświadczenie zawodowe zdobywał podczas prac naukowych, których zwieńczeniem było autorstwo lub współautorstwo 440 publikacji naukowych i popularnonaukowych, w tym 18 opracowań książkowych. W swojej pracy badawczej zajmował się m.in. wpływem zanieczyszczeń powietrza na grzyby chorobotwórcze drzew w lasach okręgów przemysłowych, stresu przesadzania drzew w starszym wieku, chemicznym zwalczaniem zgorzeli siewek i innych chorób w szkółkach leśnych, zdrowotnością jesionów w zadrzewieniach ulicznych, chemiczną ochroną drewna ze szczególnym uwzględnieniem drewna zabytkowego, biologią i ekologią grzybów rozkładających drewno poza układami leśnymi, profilaktyką i terapią holenderskiej choroby wiązów, grzybami chorobotwórczymi różnych gatunków drzew iglastych, grzybami mykoryzowymi w uprawie kontenerowej i wieloma innymi problemami mykologii i fitopatologii.

Profesor Grzywacz był promotorem 14 rozpraw doktorskich, opiekunem 301 prac magisterskich i 96 prac inżynierskich. Wykonał 35 recenzji rozpraw doktorskich, 16 habilitacyjnych oraz dorobku do tytułu lub stanowisk profesora, a także 3 recenzje w sprawach nadania godności doktora honoris causa.