Rewia paniczna z songami na Strychu

Scenariusz przedstawienia zbudowany został na podstawie tekstów Rolanda Topora, Jeana-Michela Ribesa, Georgesa Wolińskiego, Georgesa Ribbemonta-Dessagnesa, wierszy i piosenek Paula Eluarda, Joachima Ringelnatza, Friedricha Hollaendra, Wiesława Dymnego, Andrzeja Bursy, Mikołaja Olejnikowa, Rudolfa Schroedera oraz fragmentów dramatycznych Łukasza Czuja.

 

Ilona Niebał pisała o "Cafe Panika", że tam "zwykle nie pije się kawy. W niewielkiej paryskiej kawiarence czasem podaje się alkohol i ściera niewidoczny kurz ze stolików i baru. Tam mają ofertę niekawiarnianą - serwują pożądanie, namiętność, seks, sen i śmierć. W Cafe Panika jest niezwykle. W Cafe Panika nie ma nieciekawych postaci i nie ma złych aktorów. (...) Każdy sceniczny obraz puentowany jest piosenką, niektóre zapełnione są wyłącznie piosenkami. O wszystkim - o miłości, życiu, wolności i poszukiwaniu. Mieszają się z krótkimi, błyskotliwymi dialogami, znakomicie budując klimat marzeń sennych, ekstazy, urojeń i absurdu. (...)".

 

Reżyerem spektaklu jest Łukasz Czuj, zaś autorem scenografii Michał Urban.