Śląsk w szaleństwie szuka metody na ligę oraz Europę. Prowadzi go hiszpańsko-słowacki duet

Erik Exposito – co znaczy mieć napastnika jakiego potrzebujesz w dobrej formie. Exposito przez 2 lata gry dla Śląska budził skrajnie różne emocje. Ci ludzie którzy mieli go w jednym tygodniu ochotę powiesić za jaja, po 2-3 meczach znów mogli się zastanawiać „a może on jest jednak dość dobry”. Bo tak to z tym Erikiem było. Zagrał 1-2 dobre mecze, a potem znikał na 3-4, po czym znowu grał dobrze. I tak w kółko. Osobiście cenię tego zawodnika, uważam go za piłkarza dobrego, na naszą ligę nawet bardzo dobrego. Ustabilizowany Exposito to mnóstwo korzyści dla Śląska i przed takim zadaniem stanął Jacek Magiera, oczywiście pod warunkiem że Hiszpan nie odejdzie. Nie odszedł, podpisał nowy kontrakt, a początek tego sezonu pokazuje dlaczego WKS odrzucił jednak oferty za niego. Bo po prostu później można zgarnąć więcej. Erik jest podobnie jak Pich wyjątkowo regularny w tym sezonie. Nie strzela aż tyle, ale jak to on, pracuje mnóstwo dla zespołu i daje także asysty. Bilans 3 goli oraz 3 asyst w 7 meczach budzi szacunek.

Jacek Magiera póki co wyregulował nieregularnych. Zarówno Exposito , jak i Pich mają umiejętności by być liderami tego zespołu. Początek kampanii 21/22 to udowadnia, więc pozostaje mieć nadzieję, że ten stan utrzyma się tym razem na długo, bowiem biorąc pod uwagę, że choćby w el. Conference League Śląsk na drodze do fazy grupowej nie ma nikogo z innego piłkarskiego świata (w IV rundzie mogą to być Rapid Wiedeń lub Anthorossis Famagusta), jest szansa na świetną europejską przygodę.

Obrona daje prezenty. Tylko czemu rywalom?

Jest jednak rzecz jasna słaby póki co punkt w mechanizmie Jacka Magiery. Jest nim rzecz jasna obrona. Pokazują to liczby oraz sama gra. Jak dotąd w tym sezonie WKS czyste konto zachował tylko w rewanżu z Paide Linnameeskond. Niezbyt mocny Ararat strzelił im w dwumeczu 5 goli. Błędy w obronie kosztowały ich w lidze utratę już dwóch zwycięstw. Ostatni mecz z Lechią Gdańsk był świetną wykładnią defensywnych kłopotów Śląska. Wrocławianie przez większą część meczu grali naprawdę bardzo dobrze. Brakowało im skuteczności, bo zamiast 1 gola mogli strzelić 5, to fakt. Ale Lechia mogła strzelić przynajmniej tyle samo. Co rusz któryś z obrońców narozrabiał, a Michał Szromnik musiał sprzątać. Szczególnie po Diogo Verdasce, który póki co w swoich dwóch meczach ligowych (z Wartą i Lechią) postanowił przypomnieć kibicom pewnego jegomościa zwanego Igors Tarasovs, bo to były występy na podobnym poziomie, a wydawało się że czegoś tak koszmarnego w defensywie Śląska się nie powtórzy. Póki co to tylko dwa mecze, więc Portugalczyk ma czas by się poprawić. I to znacznie.

Poprawić się jednak musi cała defensywa. Martwi powtarzalność błędów. Hapoel Beer Szewa zagrał we Wrocławiu fatalnie, ale strzelił cennego gola, bo wrocławianie nie upilnowali dokładnie rywali przy stałym fragmencie gry. To samo z Lechią, a że los to paskudny szyderca, stało się to w 95 minucie gry. Wiele goli Śląsk stracił też w momentach, gdy za bardzo się cofał. Starał się być wyrachowany. Tak ukarał ich choćby Ararat, czy Warta Poznań. Wynika to też z tego właśnie, że ta defensywa nie funkcjonuje jeszcze dostatecznie dobrze. Popełnia zbyt wiele błędów, czy to zbiorowych czy indywidualnych. Śląsk chce grać ofensywnie z polotem, mieć kontrolę nad piłką, więc niech to robi. Niech trzymają się tego co przynosi efekty.

Wiadomo że czasem trzeba ująć nogi z gazu i ta drużyna też jeszcze będzie się stopniowo uczyć ile tego gazu ująć, by wciąż mieć kontrolę nad grą. Mimo zmniejszonej presji. Nawet gdy już to złapią, nie zawsze się uda. Ostatecznie gra się też tak jak przeciwnik pozwala. Ale wszystko przyjdzie z czasem. Musi przyjść jeśli ten zespół chce grać o najwyższe cele, bo inaczej będzie kosztować. Jak z Wartą czy z Lechią. Zespół idzie póki co w dobrym kierunku. Widać tu cel i zamysł, jakich brakowało w ostatnich miesiącach pracy Lavicki. Naprawdę warto też trzymać kciuki za ten awans do fazy grupowej LKE. Już nawet pomijając fakt, że na Stadion Wrocław mogłaby wtedy przyjechać AS Roma, czy Tottenham, a finansowo WKS dostałby zastrzyk. Coś takiego, niezależnie od wyników, buduje zespół i potężnie popycha go do przodu. To jest osiągalne i miejmy nadzieję że się uda.

Rewanżowy mecz Śląska Wrocław z Hapoelem Beer Szewa odbędzie się w czwartek 12 sierpnia o 19:00. Transmisja w Polsacie Sport.