Biznes
Czy to nerwica? Psycholog wyjaśnia
Nerwica to bardzo powszechnie i potocznie używane określenie, na zaburzenia kojarzone z lękiem, napięciem i drażliwością. Oprócz trudności emocjonalnych, pacjenci nerwicowi skarżą się często na dolegliwości somatyczne - przyśpieszone bicie serca, bóle głowy, napięcie mięśni czy nudności. W niniejszym artykule psycholog wyjaśni czym jest nerwica, jak ją rozpoznać, jak i u kogo przebiega leczenie.
Nerwica
Nerwica jest określeniem, które powoli wycofuje się z użytku medycznego. Zamiast niego, objawy charakterystyczne dla tego typu trudności określa się już jako zaburzenia lękowe. Diagnozę zaburzeń lękowych może postawić psycholog, psychiatra lub lekarz, na przykład w specjalistycznej placówce, takiej jak Empatio Magdalena Senderowska.
Zobacz także
Nerwica i lęk - czy to to samo?
U podłoża zaburzeń lękowych (nerwicowych) leży, jak wskazuje nazwa - lęk. Od określenia “nerwica” odchodzi się już od lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, ponieważ uznano je za zbyt szerokie i obejmujące objawy dotyczące innych zaburzeń, nie tylko lękowych. Nadal jednak często słyszy się je i używa potocznie, a czasem pojawia się w diagnozowaniu. Pojęcie “nerwica”, mimo swojej powszechności - nadal pozostaje zjawiskiem dość niejasnym. Tym, co najczęściej utrudnia pierwsze rozpoznanie i stwierdzenie stanu nerwicy/lękowego, to niejasne objawy. Pacjentów najczęściej do lekarzy kierują obecne przy zaburzeniach lękowych dolegliwości cielesne, które mogą być odbierane jako objaw choroby ciała. Są to tak zwane reakcje psychosomatyczne, czyli odpowiedzi ludzkiego ciała na przeżywany psychicznie lęk i napięcie. Takimi reakcjami są najczęściej:
- kołatania serca,
- uczucie duszności,
- przygniatanie i ucisk w klatce piersiowej,
- trudności z oddychaniem,
- nawracające bóle głowy,
- uczucie długotrwałego zmęczenia,
- bóle brzucha,
- nudności, a nawet wymioty.
Nie ma więc nic dziwnego w tym, że pierwszym podjętym krokiem zwykle jest wizyta u kardiologa czy gastrologa i szukanie przyczyny złego samopoczucia w tych układach. Wizyta u psychiatry lub psychologa następuje zatem najczęściej dopiero po wielu nieudanych próbach zdiagnozowania jakiejkolwiek choroby somatycznej.
Nerwice, czyli zaburzenia lękowe, są jednymi z najszerzej rozpowszechnionych zaburzeń psychicznych. Występują w każdej grupie wiekowej - doświadczają ich zarówno dzieci, młodzi dorośli, a także seniorzy. Co ciekawe, okazuje się, że problem lękowy pojawia się w ciągu życia aż u 30% populacji.
Skąd się bierze nerwica? Przyczyny zaburzeń lękowych.
Na powstawanie zaburzeń nerwicowych (lękowych) może mieć wpływ bardzo wiele czynników. Niektóre z nich oddziałują na nas przez całe lub większość naszego życia, ale zdarzają się także te sytuacyjne i krótkie, jednak bardzo intensywne. Jednocześnie nerwice czyli zaburzenia lękowe, mogą być konsekwencją stanu zdrowia i funkcjonowania organizmu człowieka.
Biologiczne przyczyny stanów lękowych
Biologicznymi, czyli wewnętrznymi czynnikami wpływającymi na tworzenie się objawów i zaburzeń lękowych są zatem:
- stan fizyczny i zdrowia organizmu,
- stan i funkcjonowanie naszego układu nerwowego,
- wrodzone i odziedziczone cechy temperamentu,
- zaburzenia neurotransmiterów czyli równowaga hormonalna mózgu.
W takich sytuacjach, oprócz psychoterapii zalecana jest również farmakoterapia i regularne konsultacje nie tylko psychologiczne ale także lekarskie.
Społeczne przyczyny powstawania stanów lękowych
Drugą grupą czynników wpływających na tworzenie się stanów nerwicowo - lękowych, są oddziaływania społeczne czyli pochodzące “z zewnątrz”. Do tej grupy zalicza się:
- wpływ życia i funkcjonowania rodzinnego,
- rodzinne przekazy generacyjne,
- historia rodziny i klimat w jakim wzrastamy.
Czynnikami społecznymi są również
- praca,
- przeżycia traumatyczne czyli wszelkie urazy psychiczne, przewlekły lub bardzo silny stres sytuacyjny, nadmiar obowiązków, zbyt wiele zmian w krótkim czasie.
W przypadku stanów lękowych wywołanych działaniem “z zewnątrz”, wiodącą drogą leczenia jest psychoterapia, czasami wspomagana lekami.
Rodzaje nerwic i zaburzeń lękowych
Istnieją różne rodzaje stanów nerwicowych - ich rozróżnienie opiera się na źródle lęku, którego doświadcza człowiek.
Lęk paniczny
Jest to jedno z najczęściej występujących zaburzeń lękowych, a jego objawem są powtarzające się epizody ataków paniki, które pojawiają się bez konkretnego bodźca. Zachowanie człowieka podczas ataku znacząco się też zmienia. Najczęstsze objawy ataku paniki to:
- wzrost ciśnienia krwi,
- palpitacje serca,
- ból w klatce piersiowej,
- duszność,
- uczucie braku tchu,
- uczucie dławienia,
- przyśpieszony oddech,
- suchość w jamie ustnej,
- pocenie się.
Do trudności związanych doświadczaniem lęku panicznego oprócz obaw o wystąpienie kolejnego ataku paniki i jego skutków, co jeszcze bardziej nasila lęk, można dodać ogromny strach przed śmiercią. Szerzej o atakach paniki można poczytać na blogu psychologicznych poradni Empatio: https://psycholog-ms.pl/ataki-paniki-objawy-i-rozpoznawanie/
Lęk uogólniony
Lęk, którego źródło nie jest konkretne, niespecyficzny, “rozlany po ciele” może być objawem ataku paniki (lęku panicznego), lęku uogólnionego albo agorafobii. Jest to silny niepokój obecny przez większość dnia. Często osoby doświadczające tego typu trudności opisują go jako poczucie bezradności w obliczu nadchodzącego zagrożenia, katastrofy. Lęk uogólniony powoduje szybkie męczenie się, trudności w logicznym myśleniu i koncentracji, drażliwość, problemy ze snem, napięcie mięśni. Gdy nie wiadomo jak sobie poradzić ani co jest źródłem lęku, stopniowo pogarsza się samopoczucie i mogą pojawić się problemy depresyjne. W takich sytuacjach może rozwinąć się zaburzenie mieszane, lękowo - depresyjne.
Fobie
Silny lęk może być także wywołany przez sytuacje lub przedmioty. Gdy osoba w charakterystyczny sposób unika lub z przerażeniem przeżywa przedmioty czy sytuacje, które obiektywnie nie są niebezpieczne, możemy podejrzewać u niej lęk fobiczny. FObie mogą dotyczyć rozmaitych obiektów, ale jedną z najpowszechniejszych jest agorafobia - lękiem przed otwartą przestrzenią, obecnością tłumu i towarzyszący temu strach przed wyjściem z domu. Innym częstym zjawiskiem są fobie społeczne, które dotyczą obawy przed byciem ocenianym przez innych ludzi. Często związane są z niską samooceną. Specyficzne postacie fobii to lęk ograniczony wywoływany przez określone sytuacje, np. bliskość zwierząt, wysokość, ciemność.
Zaburzenia somatyczne
Bardzo powszechną formą zaburzeń lękowych jest somatyzacja - sytuacja, w której osoba odczuwa ból, źle się czuje i ma wyraźne fizyczne objawy chorobowe, ale badania nie wykazują żadnych dolegliwości. Niestety często zdarza się, że szukanie dolegliwości frustruje, a stan psychiczny nie jest monitorowany. Taka sytuacja może przerodzić się u człowieka w hipochondrię, czyli domagania się badań i leczenia, mimo braku stanu chorobowego. Należy mieć na uwadze to, że odczuwany ból i dyskomfort nie są symulowane i taka osoba realnie je odczuwa. Leczenie nerwicy skutkuje osłabieniem dolegliwości somatycznych.
Neurastenia - nadmierna męczliwość
Zjawiskiem, które często jest lekceważone i nie kojarzone ze stanem psychicznym jest neurastenia. Głównym objawem neurastenii jest nadmierne, szybkie i przewlekłe zmęczenie. Może być ono fizyczne - po małym wysiłku, pojawiające się uczucie wyczerpania, nadmierna senność, lub psychologiczne/ umysłowe – trudność w skupieniu się, szybka utrata koncentracji.
Taki stan, przez obniżenie efektywności, doprowadzić może do obniżenia nastroju czy zapoczątkować stan depresyjny. Osoba doświadczająca neurastenii może mieć problem z odpoczynkiem, który nie przynosi oczekiwanej regeneracji, być nadwrażliwa na bodźce (wszystko ją denerwuje, przeszkadza), stać się płaczliwa czy rozdrażniona.
Leczenie nerwic
Diagnozą i leczeniem stanów nerwicowych (lękowych) zajmuje się lekarz psychiatra, psycholog i psychoterapeuta. W zależności od rodzaju zaburzenia, działania leczące będą się różnić między sobą. Jeśli stan nerwicowy ma podłoże biologiczne - konieczna może być konsultacja u lekarza psychiatry i farmakoterapia, na której oprze się cały proces terapeutyczny. Psychoterapia w takiej sytuacji jest uzupełnieniem leczenia. Natomiast w sytuacji, w której objawy lęku wynikają z sytuacji społecznej - psychoterapia będzie stanowiła podstawę zdrowienia. Najważniejsze w leczeniu jest przede wszystkim nie lekceważenie objawów. Mimo, że lęk jest stanem psychicznym - może wpłynąć także na zdrowie fizyczne. Jeśli diagnostyka nie wskazuje na chorobę somatyczną nie wahaj się zgłosić po pomoc do psychologa lub psychiatry. Wprowadzenie odpowiedniego leczenia może skutkować nawet całkowitym ustąpieniem objawów.
Artykuł przygotowało Empatio z Wrocławia
Tagi: nerwica, psycholog, zdrowie
Zobacz także
Komentarze (0):
Zamieszczone komentarze są prywatnymi opiniami Użytkowników portalu. Redakcja portalu www.tuwroclaw.com nie ponosi odpowiedzialności za ich treść.
Najczęściej czytane
-
Idziesz do fryzjera, a wracasz ze starym ciuchem i wazonem. Jedyne takie miejsce we Wrocławiu
4859 -
Wrocław: Sky Tower świeci pustkami. Co dalej z galerią handlową?
4423 -
Tak wygląda najbardziej rozświetlony biurowiec we Wrocławiu
2084 -
Pociągami Kolei Dolnośląskich na wakacje lub weekend. Dojadą nad morze i za granicę!
125 -
Jeansy męskie – 4 modele, które musisz mieć
100
Najczęściej komentowane
-
Jeansy męskie – 4 modele, które musisz mieć
0 -
Pociągami Kolei Dolnośląskich na wakacje lub weekend. Dojadą nad morze i za granicę!
0 -
Tak wygląda najbardziej rozświetlony biurowiec we Wrocławiu
0 -
Wrocław: Sky Tower świeci pustkami. Co dalej z galerią handlową?
0 -
Idziesz do fryzjera, a wracasz ze starym ciuchem i wazonem. Jedyne takie miejsce we Wrocławiu
0
Alert TuWrocław
Byłeś świadkiem wypadku? W Twojej okolicy dzieje sie coś ciekawego? Chcesz opublikować recenzję z imprezy kulturalnej? Wciel się w rolę reportera www.tuwroclaw.com i napisz nam o tym!
Wyślij alert