Słodko-gorzki album, smutno-wesoły koncert w Imparcie

Retro inspiracje doprawione zostały spontanicznymi, radosnymi improwizacjami zarejestrowanymi w domowym studiu i ażurowymi ozdobnikami gitarowymi Marka Napiórkowskiego w stylu Jose Gonzalesa. Powstała płyta z jednej strony przypominająca epokę, kiedy polskie wokalistki na scenie w Opolu urzekały i łamały serca, z drugiej zaś czerpiąca garściami z najświeższych tradycji songwriterskich.

Taka jest też sama Dorota – jednocześnie nostalgiczna, staroświecka i wiecznie poszukująca, wyczulona na wciąż nowe dźwięki i eksperymenty. ALE to album słodko-gorzki, smutno-wesoły. Niejednoznaczny, igrający z muzyką i słowami. Na jego ambiwalencję naprowadza już tytuł płyty. Piosenki brzmią ciepło, lekko, nawet jeśli ich temat to waga ciężka.

Dorota Miśkiewicz rzuca wyzwanie bluesowej, zgryźliwej naturze Polaków i o rzeczach bolesnych śpiewa z wdziękiem i bezpretensjonalnie. Zamiast przygnębiać – dodaje ducha i pogody ducha. Trawestując słowa jednego z najlepszych songwriterów w dziejach, Stevena Patricka Morrisseya – ‘ALE’ Doroty Miśkiewicz to piosenki, które mówią coś o twoim życiu.

 – Koncert złożony jest głównie z piosenek z najnowszej płyty, nie zabraknie też kilku starszych utworów. Nasze koncertowe wersje, jak zawsze, różnią się od płytowych, są bogatsze w improwizacje, energię i wolumen! Zagra ze mną znany i lubiany, związany mocno z Wrocławiem, gitarzysta - Marek Napiórkowski, a także na basie - Robert Kubiszyn, na instrumentach klawiszowych - Tomasz Kałwak, na perkusji - Sebastian Frankiewicz. Płyta "Ale" jest chyba najlepszą moją płytą. Nowy program wydaje mi się bardziej dojrzały, wymagający skupienia i odpowiedniego klimatu. Sala Impartu jest dla niego wymarzonym obiektem!  – opowiada Dorota Miśkiewicz.

Dorota Miśkiewicz muzykę na wdrukowaną w geny. Jej ojciec, Henryk Miśkiewicz to znany saksofonista jazzowy, jej brat Michał jest perkusistą u Tomasza Stańki. Dorota rozpoczęła swoją muzyczną drogę jako uczennica w klasie skrzypiec, ale bardzo szybko zrozumiała, że jedyny instrument, jakiego potrzebuje, to jej własne struny głosowe. Ilość projektów, kolaboracji, sesji, koncertów, w jakie angażowała się przez lata swojej obecności na scenie jest niezliczona.

Równie nieprzebrana jest ilość gatunków muzycznych, przez które podróżowała. Zakotwiczona w jazzie, wypływała jednak na szerokie wody eksperymentów – zarówno na te bardziej egzotyczne, jak i bliższe polskim brzegom. Współpracowała z Cesarią Evorą, Anną Maria Jopek, Nigelem Kennedym, Janem Ptaszynem Wróblewskim, legendą polskiego jazzu Włodzimierzem Nahornym.

Choć może to dziwić – znalazła też czas, żeby regularnie nagrywać solowe albumy – „Dorota Miśkiewicz Goes to Heaven – Zatrzymaj się” w 2002 roku, „Pod rzęsami” w 2005 i „Caminho” w 2008. Tegoroczne „Ale” to jej czwarte solowe wydawnictwo.

Dorota Miśkiewicz "Ale"
data: 30.09; godz. 19
Impart, ul. Mazowiecka 17.