Wybitny wrocławski poeta wśród patronatów 2021 roku

Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku. Po wybuchu wojny wstąpił do Armii Krajowej. Po wojnie zdał maturę i zaczął studia na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zadebiutował w 1947 roku tomem "Niepokój". Kolejne tomy wierszy to "Pięć poematów" (1950), "Czas, który idzie" (1951), "Wiersze i obrazy" (1952), "Równina" (1954). Poza napisaną w 1959 roku "Kartoteką" najsłynniejsze sztuki jego autorstwa to m.in. "Białe małżeństwo", "Stara kobieta wysiaduje", "Odejście głodomora", "Pułapka", "Do piachu".
Od 1968 roku Tadeusz Różewicz mieszkał we Wrocławiu, publikował głównie na łamach "Twórczości", "Odry" i "Dialogu". W latach 90. ogłosił dramaty "Kartoteka rozrzucona" i "Palacz" (oba w 1997 roku), zbiory wierszy "Płaskorzeźba" (1991), "Zawsze fragment. Recycling" (1998) i "Matka odchodzi" (1999), za który poeta otrzymał Literacką Nagrodę Nike w 2000 roku. W ostatnim dziesięcioleciu ukazały się m.in. poemat "Nożyk profesora" (2001), "Szara strefa" (2002) i "Wyjście" (2004).

Za swoją twórczość był wielokrotnie nagradzany, m.in. Nagrodą Polskiego PEN-Clubu (1997), Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius za całokształt twórczości (2008), Złotym Medalem Zasłużony Kulturze - Gloria Artis (2009). – Zmienił polską poezję, stworzył jej nową formę, co jest widoczne już w pierwszym tomie „Niepokój” z 1947 roku. Ambasador polszczymy. Poeta przełomu, głęboko związany z losem pokolenia wojennego. Po przeżyciu ludobójstwa, okrucieństwa wojny, Holocaustu, stworzył nowy język poezji. „Mam dwadzieścia cztery lata/ ocalałem/ prowadzony na rzeź” - pisał w wierszu Ocalony”, poszukując nowego ładu etycznego. Wnikliwy obserwator życia codziennego, społecznego i politycznego. Nieobojętny, pełen czułości dla świata i empatii dla szarego człowieka - bohatera. Poprzez nową poetycką formę precyzyjnie definiował kryzys współczesnego świata jak i rozdarcie współczesnego człowieka. Wybitny dramaturg. Teatr Różewicza jest teatrem fragmentarycznym, realistycznym, teatrem absurdu – czytamy w uchwale Sejmu. I dodano, że „filozoficzna i egzystencjalna głębia obecna w twórczości Różewicza ma charakter uniwersalny, dzięki czemu nie tylko trafia do odbiorców z całego świata, ale jeszcze długo będzie oddziaływać na współczesną literaturę polską".

W gronie patronów 2021 roku znaleźli się też trzej inni wybitni pisarze: Stanisław Lem, Cyprian Kamil Norwid i Krzysztof Kamil Baczyński. Nad uchwałą głosowało 452 posłów. Jeden był przeciw, a dwóch wstrzymało się od głosu.