Czekam na więcej takich spektakli w Capitolu [KOMENTARZ]

„Piękny nieczuły” to monolog zakochanej kobiety czekającej na mężczyznę i przepełnionej bólem niepewności, gdy nieczuły kochanek już się pojawia. Spektakl warszawskiego Teatru Polonia zaprezentowano we Wrocławiu w ramach 39. edycji Przeglądu Piosenki Aktorskiej. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś do Capitolu powróci. Jest to miejsce wręcz stworzone do wystawiania takich muzycznych perełek. Nie miałbym też nic przeciwko temu, gdyby częściej zatrudniano do nich Natalię Sikorę. Zwłaszcza, że wciąż mam w pamięci, jak rewelacyjnie zagrała w Teatrze Muzycznym Capitol Janis Joplin.

Sikora to wokalistka i aktorka, zdobywczyni m.in. Grand Prix w Konkursie Aktorskiej Interpretacji Piosenki na 26. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu oraz laureatka konkursu SuperDebiuty na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 2013 roku.

Odnoszę wrażenie, że ma ona duszę postrzegającą w taki sposób, że nie umknie jej żaden znaczący cień i odczuwającą w ten sposób, że jej ręka przepięknie potrąca struny uczuć. To intrygujący instrument poznania, który być może stroi niczym solistka w kompletnej ciszy.

To wielki talent i prawdziwa petarda. W trakcie oglądania spektaklu „Piękny nieczuły” byłem wzruszony, poruszony i zachwycony, a po jego zakończeniu Sikora w pełni zasłużenie dostała owację na stojąco.

Ta artystka ma wspaniały, przepiękny głos, wielki talent, charyzmę i to coś, co czyni ją wielką i hipnotyzującą. Po mistrzowsku wcieliła się w Edith Piaf i zaśpiewała jej piosenki w tym poruszającym monodramie, który na długo pozostanie w mojej pamięci.