Prace wybitnego wrocławskiego artysty w Muzeum Współczesnym [ZDJĘCIA]

Alfons Mazurkiewicz (1922–1975) to uczestnik i laureat „Arsenału”, współtwórca awangardowej „Grupy X” oraz członek Szkoły/Grupy Wrocławskiej. – Zapamiętany został jako twórca oryginalnego malarstwa oraz nowatorskiej koncepcji „Duo-plastycyzmu” – mówi kurator wystawy Andrzej Jarosz.  

– Początkowo tworzył w duchu abstrakcji geometrycznej, później zmagał się z materią malarską kształtowaną na podobieństwo miękkiego reliefu – dodaje kurator.

Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku Mazurkiewicz, podobnie jak wielu twórców wrocławskich, zainteresował się konceptualizmem, choć jego poszukiwania dotyczyły także kwestii duchowości.

– Jako pedagog miejscowej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych opracował i realizował interesujący eksperyment edukacyjny (Program Otwarty). Umożliwiał on studentom konfrontowanie się z najnowszymi nurtami sztuki i podejmowanie problemów wykraczających poza standardy uczelniane – tłumaczy Jarosz.

– Dualizm człowieka i natury, rzeczywistości i spirytualizmu to problemy wiodące dojrzałej twórczości Mazurkiewicza. Oprócz malarstwa, które było najważniejszą formą wypowiedzi, artysta konstruował obiekty z pogranicza rzeźby, ready made i dokumentował procesy twórcze. Przekraczając granice tradycyjnego obrazu, tworzył złożone konstrukcje dyptyków lub uniezależniał od płaszczyzny formy odnoszące się do pojęć filozoficznych – dodaje.

– Balansowanie na granicy dwóch światów, z jednej strony zachwyt nad sensualnością stricte materialnej rzeczywistości, z drugiej – poszukiwanie przeczuwanych, niemożliwych do zwerbalizowania pierwiastków duchowych skłaniały Mazurkiewicza do niekonwencjonalnych działań. Wiązało się to z fascynacją myślą Teilharda de Chardin i koncepcją chrystocentrycznego humanizmu – mówi kurator.

Jak dodaje, twórczość Mazurkiewicza stanowi ważny punkt odniesienia dla neoawangardowych działań kolejnych pokoleń, fundamentalnych dla oblicza sztuki wrocławskiej, dlatego warto poddać ją strategii rewaloryzacji i zweryfikować jej wartość według nowych kryteriów.

– Mazurkiewicz pozostaje postacią niejednoznaczną i pełną paradoksów. Wspaniały nauczyciel, błyskotliwy intelektualista był jednocześnie artystą, którego działania wymykały się dawniejszej, ale i współczesnej krytyce, bezradnej wobec jednoczesnego anachronizmu i swoistej aktualności jego sztuki – powiedział kurator.

Wernisaż wystawy „Ja i moja sztuka to sztuka. Alfons Mazurkiewicz” odbędzie się w piątek, 4 października o godzinie 18, na 5. piętrze MWW (pl. Strzegomski 2a). Oprowadzanie kuratorskie odbędzie się w niedzielę, 6 października o godz. 18 na poziomie 5. Ekspozycję można oglądać do 27 stycznia 2020 roku.

Zobacz galerię