Dzięki temu projektowi uda się ocalić 40 tys. zdjęć dawnego Wrocławia

Digitalizowany jest zbiór nie tylko klisz mało- i średnioobrazkowych, lecz także cennych i najstarszych negatywów szklanych oraz dokumentacja towarzysząca kliszom. Wszystkie materiały pochodzą z zasobów Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej.

– Jeśli chodzi o negatywy, to w sumie kolekcja liczy ok. 39 tys. klatek, natomiast samych opisów jest ok. 35 tys. Zbiór jest efektem prowadzonych prac badawczych i praktyk studenckich nadzorowanych przez pracowników naszej uczelni – tłumaczy Piotr Pinkawa, kierownik projektu z Laboratorium Metod Digitalizacji i Multimediów CWiNT PWr.

Sporządzana i gromadzona od lat pięćdziesiątych XX wieku dokumentacja fotograficzna przedstawia m.in. zabytki budownictwa przemysłowego, zabytki techniki i przemysłu, zabytki architektury, badania architektoniczne, historyczne plany miast, pomiary inwentaryzacyjne i reprodukcje ikonografii.

W zbiorach znalazły się obiekty z terenu Śląska, ze szczególnym uwzględnieniem Dolnego Śląska oraz Wrocławia. Są to materiały o szczególnej wartości, ponieważ stanowią jedyną dokumentację wielu zabytków, z których część w ciągu ostatnich czterdziestu lat została zniszczona lub wyburzona.

Dzięki prowadzonym pracom zapewnione zostanie bezpieczne, długoterminowe przechowywanie i archiwizacja zasobu w postaci cyfrowej, a w kolejnym etapie – umożliwienie szerokiego dostępu do dokumentacji fotograficznej zabytków, badań oraz pomiarów inwentaryzacyjnych w Internecie.

Po zakończeniu digitalizacji zbiory zostaną przekazane do Dolnośląskiej Biblioteki Cyfrowej. – Planujemy także rozszerzenie projektu o digitalizację kolejnych materiałów związanymi z negatywami. Osobną inicjatywą będzie także udostępnienie zbioru wszystkim zainteresowanym – dodaje kierownik.

Przekształcanie wszystkich zbiorów do formy cyfrowej ma zakończyć się w październiku 2017 roku. Projekt sfinansowało Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.