Internauci uzbierali pieniądze na respirator dla Borowskiej. Teraz zbierają na drugi

Brawo! Piękna akcja!

2) Modele opracowane przez Thomasa Davida-Barretta, naukowca z Oxfordu, pokazują jak czas reakcji władz i rozpoczęcia polityki zdecydowanych działań w walce z epidemią - wpływa na jej rozwój i liczbę ofiar.
Testował w tym celu trzy scenariusze – działania podejmowane są w: 1) dniu pierwszej ofiary śmiertelnej, 2) po zgonie 10 osób i w ostatnim - 3) dopiero po tym, jak władze skłonione zostaną do podjęcia bardziej zdecydowanych kroków w obliczu śmierci setnego pacjenta. Jeżeli reakcja jest szybka, to w szczycie rozwoju epidemii, który przypada na okres między 20 a 40 dniem od infekcji, dziennie notować się będzie ok. 3500 przypadków i niestety 70 zgonów. Ale w drugim przypadku te liczby rosną do poziomu 8000 nowych zachorowań każdego dnia i ponad 160 ofiar. Trzeci to już 25 000 nowych pacjentów codziennie i ponad 500 osób zmarłych. Gdyby reakcja była jeszcze bardziej spóźniona, np. ostre środki epidemiologiczne zostały podjęte dopiero po odnotowaniu 200 ofiar, to całkowita ich liczba przekroczy 30 tysięcy. Tą drogą dziś podążają nie tylko Włochy i Hiszpania, ale niewykluczone, że Francja, Wielka Brytania, Szwajcaria czy Niemcy.

Izba przyjęć. Lekarz pyta: - Była Pan we Włoszech, Chinach lub Niemczech?
Pacjent: - Nie, byłem w Afryce, w Kongo, nad rzeką Ebola.
Lekarz: - Co Panu dolega? Ma Pan jakieś objawy?
Pacjent: - Słabo mi. Mam biegunkę, wysypkę, wymioty.
Lekarz: - Co mi Pan tu głowę zawracasz! Nie widzi Pan co się dzieje?
(do pielęgniarki) - Halinka! Połóż Pana na internie, obok tego studenta, co po pijaku lizolu próbował.