Odkrywamy Wrocław: Akademia Muzyczna przy placu Jana Pawła II

Ten trzykondygnacyjny budynek nie od razu przypominał pałac czynszowy. Na początku był domem dochodowym, co w dzisiejszym rozumieniu oznacza obiekt użytkowany przez wiele instytucji, łączący funkcje usługowe, biurowe i produkcyjne. Zajmował on narożnik obecnego placu Jana Pawła II i Podwala. Jedenaście lat po jego wybudowaniu, w 1852 roku, kupiło go Śląskie Towarzystwo Ubezpieczeń od Ognia i w 1879 roku zleciło jego rozbudowę i przebudowę, dzięki czemu powstał okazały, dwuskrzydłowy gmach.

 

Siedziba dyrekcji Towarzystwa Ubezpieczeń od Ognia musiała być reprezentacyjna, stąd bogata, klasycyzująca dekoracja elewacji, kopuły akcentujące skrajne ryzality i wieżyczka zegarowa. Na parterze i poddaszu urządzono biura, natomiast luksusowe pomieszczania znalazły się na piętrach – co ma swoje odzwierciedlenie w wielkości i zdobieniu okien. W 1909 roku gmach nieco przebudowano, czego efektem było zlikwidowanie wejścia umieszczonego w narożniku.

 

 

Po oblężeniu Festung Breslau budynek ten był jednym z niewielu ocalałych obiektów w tej części miasta i nadawał się do odbudowy, która miała miejsce w latach 1956-57. Najbardziej zniszczony fragment skrzydła północnego (narożnik) został odtworzony w sposób twórczy – nie zdecydowano się na odbudowę kopuły, za to przeniesiono w jej miejsce wieżyczkę zegarową (wraz z rzeźbami symbolizującymi przemysł i rolnictwo), która wcześniej zdobiła oś skrzydła wschodniego od strony Podwala.

 

Zaraz po odbudowie aż do początku lat 90. XX wieku ten piękny gmach pełnił rolę bursy szkół artystycznych. W 1992 roku został przekazany Akademii Muzycznej, która do tej pory mieściła się w willi pałacowej, należącej do rodziny Schoellerów, przy ul. Powstańców Śląskich (od 2010 roku znajduje się tam hotel „Platinum Palace”). W związku z nową funkcją gmachu przy placu Jana Pawła II przeprowadzono w latach 1992-94 jego generalny remont pod kierunkiem architekta Stanisława Lose.

 

Nowa siedziba Akademii Muzycznej zyskała wówczas nowy dach, rozbudowano najwyższą kondygnację, dokonano korekt wystroju elewacji i – co najważniejsze – poddano gruntownej konserwacji ciąg reprezentacyjnych, neostylowych pomieszczeń na pierwszym piętrze. Są to: gabinety rektora i prorektorów, sala konferencyjna i sala obrad Senatu oraz siedziba Zakładu Historii Śląskiej Kultury Muzycznej.

Rozbudowa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, która właśnie dobiega końca, to już temat na inny artykuł. Na koniec warto jednak wspomnieć, że poza budynkiem A, który był bohaterem dzisiejszego odcinka, w skład zespołu należą jeszcze budynki B, C, D i E. Ten ostatni – najnowszy – jest już na ukończeniu, natomiast parterowy budynek D od ulicy Aleksandra Zelwerowicza to zaadoptowany obiekt zabytkowy, stanowiący część zespołu fabryczno-magazynowego z XIX wieku.

 

Jeśli szukasz niezwykłych doznań i dźwięki miasta są dla Ciebie szczególnie ważne podczas spacerów, to połączenie pięknej architektury, instrumentalnej kakofonii i hałasu motoryzacyjnego placu Jana Pawła II zapewnią Ci niezapomniane przeżycia.

 

----------------

 

W cyklu Odkrywamy Wrocław pisaliśmy o miejscach takich jak: WUWA, Arsenał, Uniwersytet Wrocławski, Ogród Botaniczny, nasyp kolejowy przy ul. Bogusławskiego i Nasypowej, Ogród Japoński, nasz własny plac Gwiazdy, o pomyśle budowy wieżowców zamiast Sukiennic w Rynku, legendarnych barach mlecznych, kampusie Politechniki, wzgórzu Bendera, Poltegorze, trzech wrocławskich lotniskach, o ulicy Szewskiej, początkach miasta, wrocławskim Manhattanie, ogrodach Ossolineum, młynie św. Klary, Solpolu... i wielu, wielu innych.

 

Wszystkie teksty z naszego cyklu znajdziecie w specjalnej zakładce.

 

Zapraszamy Was do współpracy przy jego tworzeniu. Piszcie do nas maile z propozycjami miejsc.