Wazony, dzbanki i pucharki w Muzeum Narodowym [ZDJĘCIA]

Zapowiedzi secesji pojawiły się w Anglii w latach 70. i 80. XIX w., do innych krajów europejskich styl przeniknął około roku 1890, a jego szczytowe osiągnięcia przypadają na lata 1892–1902, obejmując oprócz Europy także Stany Zjednoczone.

– Secesja była stylem totalnym, który programowo objąć miał nie tylko malarstwo czy architekturę, ale też szeroko pojmowaną sztukę użytkową, wprowadzając kategorię wzornictwa przemysłowego – wyjaśnia Jacek Witecki, kurator wystawy. – Zastawy stołowe, wyposażenie wnętrz i wszelkiego rodzaju drobne przedmioty dekoracyjne miały trafić do domów średniozamożnej klasy średniej, kusząc nabywców niezwykłym wyglądem i niewysoką ceną – dodaje.

Seryjnie wytwarzane wyroby były efektem pracy artystów-projektantów zatrudnionych przez duże firmy specjalizujące się zwłaszcza w technice obróbki metali, która na przełomie XIX i XX w. osiągnęła nieznany wcześniej poziom. Nowe, opatentowane stopy umożliwiały tworzenie trwałych przedmiotów o atrakcyjnym wyglądzie, konkurując skutecznie ze szlachetnymi metalami jak srebro i złoto.

– Rezygnacja z dużych domieszek ołowiu na rzecz miedzi, srebra i antymonu przyniosła nowe materiały, z których można było tworzyć przedmioty o skomplikowanych kształtach, atrakcyjnym wyglądzie i dużej trwałości – można przeczytać w opisie wystawy.

Zostaną na niej pokazane  prace takich artystów jak Hugo Leven, Theo Blum, Friedrich Adler czy Ernest Sanglan, pracujących dla znanych europejskich wytwórni J.P. Kayser und Sohn, Orivit lub WMF.

– Popularność stylu secesyjnego trwała do początków I wojny światowej. Nowa, burzliwa epoka w dziejach Europy miała przynieść inne kierunki, odpowiadające lepiej atmosferze niespokojnych czasów niż refleksje nad delikatnym pięknem natury – czytamy w opisie ekspozycji.

„Secesję w metalu” będzie można oglądać w Muzeum Narodowym od 18 lutego do 19 kwietnia.