Kwestionariusz wrocławianina: Lidia Geringer de Oedenberg

Główna cecha Wrocławia to: otwartość, emanowanie pozytywną energią i ciekawość świata.

Rzeczy, których szukam we Wrocławiu: historie wplecione w architekturę.

Co cenię najbardziej w mieście: że jego mieszkańcy mają dobry humor i wspaniałe pomysły. Bo miasto to ludzie!

Największa wada stolicy Dolnego Śląska: korki i ciągle kulejąca komunikacja miejska i podmiejska, która powinna być ważnym elementem zielonej gospodarki.

Ulubione, magiczne miejsce: Stare Jatki, Park Południowy. Z jednej strony to miejsca, które każdy zna, ale zapewniam wszystkich że ciągle kryją przed nami swoje małe tajemnice.

Moim marzeniem o Wrocławiu jest: by na brzegach Odry powstały bulwary jak nad Sekwaną. To jest projekt możliwy do realizacji i wielkie ambitne wyzwanie.

Co mnie przeraża na ulicach miasta: ciągle widoczne ślady po strzałach na ścianach niektórych budynków.

Czego we Wrocławiu nigdy nie chcę zobaczyć: Zniechęcenia mieszkańców i złej architektury, która zamienia współczesne miasta w szklano-betonowe klatki.

Warto by Wrocław stał się: bardziej znany w Europie i wykorzystał szansę jaką jest posiadanie siedziby Biura Informacyjnego Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej.

Największy lub najważniejszy symbol miasta: piękny historyczny Ratusz i od niedawna urocze krasnoludki o bardzo awangardowym rodowodzie.

Wrocławianin, który najbardziej mi imponuje to: prof. Alicja Chybicka.

We Wrocławiu nie cierpię: billboardów szpecących krajobraz miejski i zasłaniające frontony budynków.

Wrocław kojarzy się z: Wenecją północy – niestety bez gondoli, a nawet łódek.

We Wrocławiu zawsze...: tętni życie na Rynku.

Stolica Dolnego Śląska, na tle innych metropolii jest: ciągle do ... odkrycia!

Wrocław jest dla mnie: moim miejscem do życia.

Serce miasta jest tu, gdzie: zawsze w dniu i w nocy są świeże kwiaty – na pl. Solnym.